BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM
KALBİN GIDASI
Hamd kendisinden başka kulluk edilmeye layık kimsenin olmadığı Allah (c.c)’ya, Salât ve selam sadece Allah (c.c)’ya nasıl kulluk edilir, bunu bize gösteren örneğimiz ve önderimiz Hz.Muhammed (s.a.v)’e, âline, ashabına ve bütün müminlerin üzerine olsun inşallah.
Kişinin hayatını idame ettirmesi için yeme ve içme nasıl gerekiyorsa, kalbin hayatı için ibadet o kadar gereklidir. Günahlarda, kaçınılmaz olarak kalbi bozan zehirli yiyecekler gibidirler. Bunun için kul Allahu Teala‘ya ibadet etmeye muhtaçtır. Bundan dolayı da: kul nasıl ki, bedeninin yaşaması ve hayatını idame ettirmesi için çeşitli yollara başvurup belli vakitlerde faydalı gıdalar alıyor ise, hatta, hata ile de olsa zehirli bir yiyecek aldığı ortaya çıktığında nasıl ki hemen bedenin o kötü şeyden kurtarmak istiyor ise, kalbin hayatına önem vermek bedeninkinden daha evla, yani daha önemli olduğu bilinmelidir.
Bedenin sıhhatli yaşamı nasıl ki, dünyada hastalıksız yaşamasını mümkün kılıyor ise kalbin sıhhatli yaşamı da dünyada mutlu ve ahirette de sınırsız bir hayat imkanı veriyor.
Bedenin ölümü onu dünyadan koparır. Fakat kalbin ölümünün acıları ebedi olarak devam eder.
Salih insanlardan biri: “cesedi ölene ağlayıp da kalbi ölene ağlamayan bu insanlara hayret ediyorum doğrusu! Halbuki kalbin ölmesi daha tehlikelidir.”
Bütün ibadetler kalbin yaşamı için zorunludur. Özellikle Allahu Teala’yı zikretmek, Kur’an-ı Kerim okumak, İstiğfar etmek, dua etmek, peygambere (s.a.v) salât ve selam getirmek ve teheccüd namazı kılmak. İşte bunlar kalp için en zaruri gıdalardır.
Kalbin Allah Taala zikremesi ile alakalı Şeyhülislam İbni Teymiyye (rh.a): “ Kalbin zikre olan ihtiyacı balığın suya olan ihtiyacı gibidir. Balık sudan çıkarılınca hali nice olur.”
Sahih-i Buhari’de Ebu Musa‘dan rivayet edildiğine göre peygamber(s.a.v); “Rabbini zikredenin ve zikretmeyenin durumu, diri (yaşayan) ve ölünün (yaşamayanın) durumu gibidir.”
(Buhari “Da’avat, Müslim “zikir”)
Dua etmek de kalbin gıdalarındandır: özellikle övülmüş vakitlerde pusuda beklenmelidir. Yıl içinde Arafat günü, ayların içinden Ramazan ayını, haftaların günlerinden cuma günü, günün içinde de seher vakti gibi.
Övülmüş hallerde fırsat bilinmelidir: yağmur yağdığı vakit, Allah yolunda düşmana karşı ilerleme anında, secde halinde…
Gece namazı da kalbin diri kalması için en önemli gıda depolama zamanıdır: “Furkan Suresi 64. ayette: Onlar geceleri Rablerine secde ederler ve O’nun huzurunda ayakta dikilirler.”
Başka bir Ayet-i Kerime’de Allah (c.c): “Onların yanları (gece namazına kalkmak için) yataklarından uzaklaşır. Korku ve ümit ile Rablerine dua ederler. Kendilerine rızık olarak verdiklerimizden infak ederler.” (Secde 16.Ayet)
Bunlar müminlerin özellikleridir. Kişinin ruhunu ve kalbinin kuvveti açısından son derece önemlidir. Gerek şeytanı kontrol altına almak ve bozguna uğratmak gibi, gerekte kalpteki üzüntü ve kaygının giderilmesi, seviç, bolluk ve Allah’u Teala’ya muhabbeti, takva azığına kavuşmayı, O’na bütün benliği ile teslim olmalarını kişiye nasip eder. Kalbin daha nice gıdaları vardır. Fakat hepsinin altı doldurulmaya muhtaçtır. Bu yüzden gerçekten kalbini arındırmak isteyen kimse, Allah (c.c)’ya arınmış bir kalp ile kavuşmak isteyen kimse muhakkak O’nun dermanı, şifası için elinden gelen araştırmayı, arayışı, çaba sarf edecektir. Rabbim yaşamayı nasip etsin.
Velhamdulillahirabbilalemin
Kaynak: İbn-i Kayyım el-Cevziyye
İmam-ı Gazali
İbn-i Recep el-Hanbeli (Nefsimi Nasıl Dizginleyebilirim) adlı kitabından alıntı yapılmıştır.
Yorumlar