TABERİ (RH.A)’İN BAKIŞ AÇISIYLA KEHF SURESİ 61. VE 65. AYET-İ KERİMELER

61- Musa ve adamı iki denizin birleştiği yere vardıklarında (Allah’ın emriyle yanlarına aldıkları) balıklarını unutmuşlardı. Bu arada balık yanlarından sıyrılıp denizin, dehlize dönen yolunu tutmuştu.

Hz. Musa ve genç adamı, iki denizin birleştiği yere varınca orada uyumuşlar, bu sırada zenbilin içinde bulunan pişmiş balığı da yanlarına koymuşlardı. Hz. Musa uyurken balık, içinde bulunduğu zenbilden çıkıp denize kaçmış ve denizin içinde, yürüdüğünde kendisine bir dehliz şeklinde yol açılmıştır. ^[1][72]

62- Beraber oradan uzaklaşınca Musa adamına: “Öğle yemeğimizi getir, gerçekten bu yolculuğumuzda yorulduk” dedi.

Musa ile yanında bulunan genç Yûşâ b. Nûn, iki denizin birleştiği yeri geçtiklerinde Musa yanındaki gence: “Öğle yemeğimizi getir de yiyelim. Şüphesiz ki biz bu yolculuğumuzda yorulduk” dedi.

Hz. Musa’nın, Hızır aleyhisselam ile buluştuğu yeri geçince açlık ve yorgunluk hissetmesinin sebebi, balığın kaybolduğunu, dolayısıyla Hizırla buluşacakları yeri geçtiğini anlamasıdir. ^[2][73]

63- Adam: “Gördün mü? Kayaya sığındığımız zaman ben balığı unuttum. Onu söylememi bana ancak şeytan unutturdu. O, denizde garip bir yol tuttu gitti” dedi.

Musa genç arkadaşına: “Öğle yemeğimizi getir yiyelim” deyince genç arkadaşı ona: “Gördün mü biz kayanın yanında dinlenirken ben balığı unuttum. Onu söylememi bana ancak Şeytan unutturdu. Balık denizde acaip bir yol tutup gitti” dedi.

Bu olayda Hz. Musa’nın genç adamını şaşırtan hadise, ölmüş olan bir balığın dirilerek denize atlayıp gitmesidir. îşte bu mucizenin meydana geldiği yer, Hz. Musa ile Hızır aîeyhisselamın buluşacakları yer idi. Hz. Musa bunu daha Önceden bildiği için genç arkadaşına, balığın, canlanarak denize atlayıp gittiğini görünce kendisine haber vermesini söylemişti. Fakat onlar bir kayanın yanında istirahat ederlerken balık canlanıp denize gitmiş genç adam ise bunu Hz. Musa’ya haber vermeyi unutmuştu. Oradan ayrılıp bir müddet gittikten sonra açlık hisseden Hz. Musa’nın yemek istemesi üzerine adam balığın denize gittiğini hatırlamış ve söylemişti. ^[3][74]

64- Musa “İşte bizim istediğimiz de bu idi” dedi. İzlerini takibederek gerisin geriye döndüler.

Musa, genç arkadaşına: “İşte bizim aradığımız da balığın hatırdan çıkması ve denize gitmesiydi” dedi. Geriye döndüler, izlerini takibederek gittiler. ^[4][75]

65- Musa ve adamı kayaya vardıklarında, nezdimizden kendisine rahmet verdiğimiz ve tarafımızdan kendisine ilim öğrettiğimiz salih kullarımızdan birini buldular,

Âyet-i Kerimede geçen “Salih kul”dan mdksat, Hızır aleyhisselamdir. Bu husus, Buharı, Müslim ve diğer Hadis kitaplarında zikredilmektedir^[5][76]

Hızır aleyhi s sel amin halen hayatta olup olmadığı hususunda farklı görüşler zikredilmektedir. İbn-i Salah ve Nevevî gibi bazı âlimler ve tasavvuf erbabı, Hızır aleyhisselamın halen yaşadığı görüşündedirler. Alimlerin çoğunluğu ise Hızır aleyhisselamın ölmüş olduğu görüşündedirler. Bunlar görüşlerine delil olarak bir çok Nass’lar zikretmişlerdir. Delillerinden biri de: “Ey Muhammed, biz senden önce hiçbir beşere ebedilik vermedik. Şen ölürsen onlar sanki baki mi kalacaklar? ^[6][77] âyet-i Kelimesidir. ^[7][78]