وَالَّذٖينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَيَذَرُونَ اَزْوَاجاً يَتَرَبَّصْنَ بِاَنْفُسِهِنَّ اَرْبَعَةَ اَشْهُرٍ وَعَشْراًۚ فَاِذَا بَلَغْنَ اَجَلَهُنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فٖيمَا فَعَلْنَ فٖٓي اَنْفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِؕ وَاللّٰهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبٖيرٌ

GÜNÜN HADİSİ

142-…Urve ibnu’z-Zubeyr tahdîs etti ki, kendisine Ubeydullah ibn Adiyy ibn Hıyar haber verip şöyle demiştir: Ben Usmân’-ın huzuruna girdim. Usmân şehâdet kelimelerini söyledikten sonra şöyle dedi:

— Amma ba’du; şübhesiz Allah, Muhammed’i hakk dîn ile pey­gamber gönderdi. Ben de Allah’a ve O’nun Rasûlü’ne icabet eden­lerden ve Muhammed’in gönderildiği esâslara îmân edenlerden oldum. Sonra iki kerre hicret ettim. Rasûlullah’ın dâmâdhğına nâiî oldum ve kendisiyle bey’atlaştım. Allah’a yemîn ederim ki, Yüce Allah O’nu vefat ettirinceye kadar ben O’na âsî de olmadım, O’nu aldatmadım da.

Râvî Şuayb’e, İshâk ibn Yahya el-Kelbî el-Hımısî mutâbaat edip, bana ez-Zuhrî bunun benzerini tahdîs etti, demiştir.

( KİTABU MENAKIBİ’L-ENSAR – BUHARİ – 142. HADİS)