EBU’L A’LÂ MEVDUDİ’NİN BAKIŞ AÇISIYLA KEHF SURESİ 37. VE 45. AYETLER ARASI
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM
Hamd kendisinden başka ilah olmayan, mutlak manada tek güç ve kudret sahibi olan Allah’a mahsustur. Salat ve selam tüm peygamberlerin ve onları takip eden tabilerinin üzerine olsun.
37- Kendisiyle konuşmakta olan arkadaşı ona dedi ki: “Seni topraktan, sonra bir damla sudan yaratan, sonra da seni düzgün (eli ayağı tutan, gücü kuvveti yerinde) bir adam kılan (Allah) ı inkâr mı ettin?”(39)
38- “Fakat, O Allah benim Rabbimdir ve ben Rabbime hiç kimseyi ortak koşmam.”
39- “Bağına girdiğin zaman, ‘Maşallah, Allah’tan başka kuvvet yoktur'(40) demen gerekmez miydi? Eğer beni mal ve çocuk bakımından senden daha az (güçte) görüyorsan.”
40- “Belki Rabbim senin bağından daha hayırlısını bana verir, (seninkinin) üstüne de gökten ‘yakıp-yıkan bir afet’ gönderir de kaygan bir toprak kesiliverir.”
41- “Veya onun suyu dibe göçü verir de böylelikle onu arayıp-bulmaya kesinlikle güç yetiremezsin.”
42- (Derken) Onun ürünleri (afetlerle) kuşatılıverdi. Artık o, uğrunda harcadıklarına karşı avuşlarını (esefle) evirip-çeviriyordu. O (bağın) çardakları yıkılmış durumdaydı, kendisi de şöyle diyordu: “Keşke Rabbime hiç kimseyi ortak koşmasaydım.”
43- Allah’ın dışında ona yardım edecek bir topluluk yoktu, kendi kendine de yardım edemedi.
44- İşte burda (bu durumda) velayet (yardımcılık, dostluk) hak olan Allah’a aittir. O, sevap bakımından hayırlı, sonuç bakımından hayırlıdır.
45- Onlara, dünya hayatının örneğini ver; gökten indirdiğimiz suya benzer, onunla yeryüzünün bitkileri birbirine karıştı, böylece rüzgârların savurduğu çalı çırpı oluverdi. Allah, her şeyin üzerinde güç yetirendir.(41)
AÇIKLAMA
39. Bu, Allah’ı “inkar” etmenin sadece Allah’ın varlığını kabul etmemekle sınırlı olmadığını, fakat gurur, kibir, kendini beğenmişlik ve ahireti inkarın da küfr olduğunu göstermektedir. Bu kişi Allah’ın varlığını inkar etmemesine, belki de “Şayet Rabbime döndürülürsem” ifadesi ile onun varlığına şehadet etmesine rağmen komşusu onu Allah’ı inkar etmekle suçlamaktadır. Çünkü zenginlik ve servetini Allah’ın bir lütfu olarak değil de kendi güç ve becerilerinin bir meyvesi olarak kabul eden, bu nimetlerin sonsuz olduğuna ve kimsenin bunları kendisinden alamayacağına inanan ve kendisini hiç kimseye karşı hesap vermekle sorumlu hissetmeyen bir kimse Allah’a inandığını söylese bile “Allah’ı inkar” etmektedir. Çünkü böyle bir kimse Allah’ı tek hakim, mabud ve malik değil de sadece bir varlık olarak kabul etmektedir. Gerçekte, Allah’a iman, sadece O’nun varlığını kabul etmeyi değil, aynı zamanda O’nu tek hakim, tek mabud ve tek hüküm koyucu olarak kabul etmeyi de gerektirir.
40. Yani, “Eğer biz bir şey yapmaya güç yetirebiliyorsak, bu, Allah’ın yardımı ve desteği iledir.”
41. “Allah her şeye kadirdir”: Hayat veren ve öldüren O’dur. Yükseltmek alçaltmak O’nun elindedir. Mevsimler O’nun emriyle değişir. Bu nedenle ey iman edenler; eğer bu gün bolluk içinde yaşıyorsanız, bu durumun sonsuza kadar süreceğini sanıp aldanmayın. Bir emriyle size tüm bunları lutfeden Allah, başka bir emriyle sahip olduklarınızın hepsini yok etmeye kadirdir.