BİR GÜN SENDE ÖLECEKSİN! HİÇ DÜŞÜNDÜNMÜ? – 2

Hamd Alemleri yoktan var eden var etmekle kalmayıp idare eden, yücelerin yücesi dostların dostu, yaratıp yaşatan, kullarına ölümü ve fenayı yok olmayı hüküm olarak koyan ceza gününde tekrar diriltecek olan, ‘’Her nefse kazandığının karşılığını verip’’ onları birbirinden ayıracak ve hüküm verecek olan Allah’a hamd olsun. Selat ve Selam önderimiz, rehberimiz Muhammed Mustafa s.a.v’e O’nun aline ve ashabına olsun İnşallah.

Geçen ayki yazımıza devam ediyoruz İnşallah…

Resulullah s.a.v’in ‘’Akıllı kimse, nefsini hesaba çekendir’’ hadisi şerifindeki ‘’dane’’ fiili ‘’hasebe’’ anlamında olup ‘’nefis muhasabesi yapmak’’ anlamındadır. Bu hadisi şerife ‘’ Akıllı kimse nefsini küçük görendir’’ anlamı verenler de olmuştur. İbni Ubeyd böyle mana verenlerdendir. Yine İbni Ubeyd bu hadisi şerifte ‘’Akıllı kimse nefsini kontrol altına alandır’’ şeklinde de mana vermiştir. ‘’Dane’’ fiilinin kelime anlamı içerisinde ‘’hesaba çekmek’’ olduğu gibi ‘’kontrol altına almak, küçük düşürmek ve mağlup etmek’’ anlamlarıda vardır. Hadisi şerife böyle mana verildiğinde ibadetlere nefsi alıştırmak ve böylece insanın kendisini ölüm sonrasına hazırlaması anlamı çıkmaktadır. Birgün Allahu Teala’nın huzuruna çıkacağız ve nefside buna alıştırmak gerekiyor. İlk anlamıyla düşünüldüğünde; nefsin aşırıklarına engel olmak ve ihmallerini kontrol altına almak anlaşılmaktadır. İnsan yaptıklarının sonunu düşünmeli ve hatalarından pişmanlık duyarak bunları düzeltmeli ve Tevbe etmelidir. Allah’ı çok zikretmeli yaptığı her işte Allah’u Teala’nın rızası olup olmadığını düşünerek adım atmalıdır. Ahiret gününün azığı ve hazırlığı budur.

Aciz kimse ise hadisi şerifte akıllı kimsenin zıddı olarak kullanılmıştır. Hadisi şerifte geçen ‘’keyyis’’ akıllı anlamındadır. Aciz ise ihmalkar anlamında olup; başta ibadetleri olmak üzere bütün işlerini eksik ve düzensiz yapan kimse demektir. Böyle insanlar, şehvetlerine ve nefsin diğer arzularına takılıp Allah rızası için birşeyler yapmayı unuturlar. Günah işlemeye devam ederler ve Allah’ın kendilerini affedeceklerie güvenerek (günahta ısrar Tevbe de etmezler) İşte en büyük gaflet ve yanılgı budur. Zira bazı durumlarda Allah c.c. ; Allah’ın rahmetine güvenmeyi emretmiş, bazı durumlarda ise rahmete güvenmek men edilmiştir. Hasan-ı Basri şöyle diyor; Bazı insanlar vardırki; Allah’ın rahmetini suiistimal ederler. Böyleleri öldükleri zaman geride tek bir iyilikleri yoktur. Ama onlar ‘’Biz Rabbimizin rahmetine güveniyoruz ‘’ diye de kendilerini kandırıp yalan söylerler. Halbuki Allah’ın rahmetine güvenselerdi ve Allah’tan güzel şeyler bekleselerdi; amelleri güzel olurdu, güzel işler yaparlardı. Allah c.c. şöyle buyurmuştur; ‘’Siz Rabbinizi böyle zannettiniz. İşte bu (yanlış anlamanız) sizi mahvetti.’’ (Fussilet 23)

Tabiin büyük alimlerinden Said Bin Cübeyr bu ayeti şöyle izah etmiştir; Allah’ı yanlış anlamak demek, bir kişinin günahlara devam etmesi ve Allah’ın rahmetine güvenerek yanlış işler yapmasıdır. Böyle bir adam, günahından Tevbe edip hatalarını düzeltmediği gibi birde Allah’ın rahmetini bekler durur.

Bakiyye Bin Veled, Ebu Umeys Es-Suri’nin bazı kardeşleri şöyle yazdığını aktarıyor; ‘’Aziz kardeşim! Sen hem dünyalık peşinde koşuyorsun hem de yaptığın kötü işleri Allah c.c.’ın affedeceğini düşünerek yanlışlarını düzeltmiyorsun. Bu aynı birine demirle vurup sonra selam vermene benzer.’’

O halde aklımızı iyi kullanmalıyız ve Ölüme hazırlık yapanlardan olmalıyız. Allah c.c. İnşallah ölümü hatırından bir an olsun çıkarmayan O’nun için hazırlananlardan olsun.

Velhamdulillahirrabbilalemin.

Selam ve dua ile. Allah’a emanet olun