EBU’L A’LÂ MEVDUDİ’NİN (RH.A.) BAKIŞ AÇISIYLA KALEM SURESİ 1. VE 2. AYETLER

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd kendisinden başka ilah olmayan, mutlak manada tek güç ve kudret sahibi olan Allah(Celle Celaluhu)’a mahsustur. Salat ve selam tüm peygamberlerin ve onları takip eden tabilerinin üzerine olsun.

1- Nûn, Kaleme ve satır satır yazdıklarına andolsun.(1)
2- Sen, Rabbinin nimetiyle bir mecnun değilsin.(2)

AÇIKLAMA

1. Müfessirlerin İmamı Mücahid; Kalem’den murad kendisiyle ez-Zikr (Kur’an) yazılan kalemdir. Bundan da yazılmakta olan şeyin (yesturun) Kur’an olduğu anlaşılmaktadır.

2. Burada yemin Kalem ve Kitap üzerinedir. Yani bu Kur’an Vahiy katibinin elleriyle işlenmektedir. Bu husus Allah Rasulü’nün deli olmadığının açık bir hüccetidir. Rasulüllah (a.s) Peygamberlik davasından önce Mekkeliler tarafından yörenin en iyi ve en faziletli insanı olarak kabul edilmekte ve herkesçe O’nun dürüstlüğüne ve ferasetine güven duyulmaktaydı. Ama Kur’an vahyolunmaya başlayınca aynı insanlar O’na deli, mecnun demeye başladılar. Şu anlaşılıyor ki, aslında buna sebep Kur’an’dır. İşte bu yüzden Kur’an’ın bu gibi iddialar için yeterli bir reddiye olduğu buyurulmaktadır. Yüce, açık ve beliğ kelamın içerdiği konular da aynı yüksek meziyete sahiptir. Bu Kur’an, Rasulüllah’a Allah’ın bir lütfudur, kafirlerin iddia ettikleri gibi bir delilik sebebi değildir. Burada dikkate değer bir husus da şudur; hitap Allah Rasulü’ne olmakla beraber aslında kafirlerin ithamlarına cevaplar verilmektedir. Yani, bu ayet Peygamber’e, O’nun deli olmadığına kendisini ikna etmek üzere gönderildiği zannedilmesin. Zaten Rasulüllah’ın böyle bir şüphesi yoktur ki bunu izale etmek için ayet nazil olsun. Asıl gaye kafirlere, Kur’an yüzünden Allah Rasulü’ne mecnun dediklerini ve bu iftiraya en açık kati cevabın Kur’an’ın bizatihi kendisi olduğunu anlatmaktır. (Bkz. et-Tur, dip not: 22)