BESMELE SADECE ALLAH(C.C) ADIYLA YAPMAK DEĞİL AMELİ ALLAH(C.C) ADINA DA YAPMAKTIR

Hamd Alemlerin Rabbi Rahman ve Rahim Din gününün sahibi Allah(Celle Celaluhu)’a aittir. Salat ve Selam Alemlere rahmet olarak gönderilen Yegane örnek ve önderimiz Hz. Muhammed (Sav)’a aline ve ashabına ve onları takip edenlerin üzerine olsun inşaAllah.

Peygamber (sav) Besmele ile ilgili şöyle buyuruyor:

“Besmele ile başlanmayan her iş bereketsiz ve güdüktür.”

Besmele Kur’an’da 3 yerde geçiyor. Bunlardan Fatiha’nın ve diğer yüz on iki sûrenin başında, Neml süresinde Bismillahirrahmanirrahim tam olarak, Hûd süresinde ise sadece ‘Bismillah’ şeklinde yer alıyor.  Ancak başka âyetlerde Allah adına, Allah adıyla başlamaya, Allah adına hareket etmeye, Allah adıyla okumaya işaret ediliyor.

Besmele Kur’an’ın toplatılıp bir mushaf haline getirilmesinden itibaren yazıla geldi. O dönemde Kur’an’dan olmayan hiç bir şey ona yazılmadığına göre –farklı görüşler olsa da- sûrelerin başında olan Besmele bir âyettir. (el-Cessâs, Ahkâmu’l-Kur’an, 1/12) Ama sûre sayısına dahil edilmemiştir. Sadece Fatiha’daki Besmele onun ilk âyetidir ve sayıya dahildir. Besmele ile birlikte Fatiha yedi âyettir.

Helâl ve hayırlı bir işe başlarken Allah’ın adını anmak, her Müslümanın üze­rinde titizlikle durması gereken görevlerindendir. Kur’an’da buna işaret ediliyor.

İman eden bir kimse herhangi bir işe teşebbüs ederken, bir şey okumaya başlarken önce “Eûzü billahimineşşeytanırracîm” diyerek, şeytandan ve olumsuz etkilerden Allah(Celle Celaluhu)’a sığınır, bunlara karşı Allah’tan yardım ister. Sonra işine Allah(Celle Celaluhu)’ın adıyla başlar. Böylece o işi yapmaktan kendi gücünün yeterli olmadiğını, yardımın ve başarının Allah(Celle Celaluhu)’tan gelebileceğini itiraf eder. O bilir ki insan Allah(Celle Celaluhu)’ın mülkünde O’na aittir. Asıl sahip ve mâlik O’dur. İnsan ancak O’nun adına tasarrufta bulunabilir.

Bir müslüman Besmele çekmekle, “nefsim veya başka bir ilah adına değil; Allah(Celle Celaluhu) adıyla, O’nun rızâsı için ve O’nun izniyle başlıyorum.” demek ister.

O’nun Rahman ve Rahîm isimlerinin tecelli etmesini beklediğini ifade etmiş olur.

Besmele çeken mü’min, “O’nun müsaadesiyle bu işi yapıyorum. Çünkü bu

Başladığım işin tamamlanmasında gerekli olan kuvvet O’nun tarafından bana verilmiştir. O bana bu kuvveti vermezse, ben bu işi tamamlayamam” demek ister.

Besmele İslam’ın işarıdır. Başkaları ya putlarının adıyla ya da keyiflerine göre

bir işe başlarlar. Müslümanlar ise Allah adına başlarlar.

Besmele, Allah(Celle Celaluhu)’la yapılmış bir sözleşmeye (ahde ve misak) sadâkattir. Onun için Besmele sadece Allah(Celle Celaluhu) adıyla yapmak değil, ameli Allah(Celle Celaluhu) adına da yapmaktır.

Allah(Celle Celaluhu), müminlere Rahman ve Rahîm sıfatlarıyla merhametle muâmele edeceğini vadediyor. Onlar da kendilerine im­tihan için verilen iradeyi istismar etmeyeceklerini ve O’nun ilkelerine bağlı kalacaklarını Besmele ile kabullenmiş olurlar.

Besmele, Allah(Celle Celaluhu)’ın tesbit ettiği kulluk programını kabul etmektir. Besmele çeken kul, şöyle demiş olur: “Yâ Rab­bi, şu an, kulluk maddelerinden birini işleyeceğim. Senin ismini anıyor ve iznini istiyorum.”

Besmele çekmek, bir ameli niçin yaptığının farkında olmaktır. O bir nevi şuurdur, halis niyettir ve dikkatliliktir.

Besmeleden bir maksat da, yapılan işte bereketin artmasını taleptir. Haram veya mekruh

bir fiilin çoğalması ve bereketi istenemez. Kâmil bir Müslüman da, Besmele çekemeyeceği bir işi yapmamaya özen gösterir. O yüzden, Besmele insanı eğitir, terbiye eder, kötülüklerden uzak tutar. Bir amelin salih olup olmaması, Müslümanın ona besmele ile başlayıp başlamadığından belli olur.

Çünkü Besmele çeken bir kimse, ağzından çıkan ifade ile yaptığı eylem arasında bir paralellik kurmak zorunda olduğunu, eliyle dilinin birbirini yalanlamaması ge­rektiğini düşünür.

Onun için harama Besmele ile başlanmaz. Müslüman herhangi bir işe Allah’ın adıyla başlayabiliyorsa, o iş ya ibadettir ya da dinen yapılmasında sakınca olmayan mübah (caiz) bir iştir. Aklı başında hiç bir Müslüman haram olan bir şeye Besmele (Allah’ın adıyla) ile başlamaz. Bunu aklından bile geçirmez. Böyle bir şeyin Allah(Celle Celaluhu)’a karşı edepsizlik olduğunu bilir. Bu açıdan Besmele, helâl ile haram arasında bir ölçüdür. Bir Müslüman bütün haramları bilmese bile, sanki tabii olarak, fıtrattan gelen bir şuur ile bir harama Besmele çekmez.

Besmele, kötülük ve haramları işlemeye hakkımız olmadığını da bize hatırlatır.

İşine Besmele ile başlayan beraberinde sunları da yapmış olur bunu da bir dahaki yazımda devam edeceğim inşaAllah

NE MUTLU BESMELEYLE HAYATINI İKAME EDENE …..

SELAM VE DUA İLE