SEYYİD KUTUB’UN (RH.A.) BAKIŞ AÇISIYLA ZUHRUF SURESİ 6 VE 8. AYETLER

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd kendisinden başka ilah olmayan, mutlak manada tek güç ve kudret sahibi olan Allah(Celle Celaluhu)’a mahsustur. Salat ve selam tüm peygamberlerin ve onları takip eden tabilerinin üzerine olsun.

6- Biz, sizden önce gelenlere nice peygamberler gönderdik.

7- Onlar, kendilerine gelen Her peygamberi mutlaka alaya alırlardı.

8- Bizde bunlardan daha güçlü oları o kavimleri helak ettik. Öncekilere dair nice misaller geçmiştir.

Arap toplumunun en tuhaf özelliği, Allah’ın varlığını, gökleri ve yeri O’nun yarattığını kabul etmeleri, ancak, Allah’ın bir olduğuna inanmak ve sadece O’na yönelmek gibi bu kabullenişin doğal sonuçlarına inanmamalarıydı. Allah’a bir-takım düzmece ilâhı ortak koşmaları ve yüce Allah’ın yarattığı bazı hayvanları bu düzmece ilâhlara özgü kılmalarıydı. Öte yandan meleklerin Allah’ın kızları olduklarını ileri sürüyor ve Allah’ı bir yana bırakarak melekler adına diktikleri heykellere ibadet ediyorlardı.

Burada Kur’an-ı Kerim onların kabullendikleri gerçeği sunuyor ve bu gerçeğin kaçınılmaz sonuçlarını ortaya koyuyor. Böylece onları bir kenara bıraktıkları öz yaratılışın mantığı ile karşı karşıya getiriyor. Yüce Allah’ın kendilerinin yararı için yarattığı gemi ve hayvanlar gibi nimetler karşısında takınılması gereken zorunlu tavra dikkatlerini çekiyor. Sonra meleklere ilişkin iddiaları üzerine onların mantıklarının kullanarak onlarla tartışıyor: