EBU’L A’LÂ MEVDUDİ’NİN (RH.A.) BAKIŞ AÇISIYLA KAMER SURESİ 37. VE 45. AYETLER

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd kendisinden başka ilah olmayan, mutlak manada tek güç ve kudret sahibi olan Allah’a mahsustur. Salat ve selam tüm peygamberlerin ve onları takip eden tabilerinin üzerine olsun.

37- Andolsun onlar, onun konuklarından da murad almak için baskı yaptılar. Biz de onların gözlerini silip kör ettik. “İşte azabımı ve uyarıp-korkutmamı tadın.”(22)
38- Andolsun onları bir sabah vakti erkenden, üzerlerinde kararını kılmış bir azab yakalayıp-bastırıverdi.
39- Şimdi azabımı ve uyarıp-korkutmamı tadın.
40- Andolsun biz Kur’an’ı zikr (ile öğüt alıp-düşünmek) için kolaylaştırdık. Fakat öğüt alıp-düşünen var mı?
41- Andolsun Firavun ailesi (ve çevresi ile kavmi) ne de uyarılar geldi.
42- Onlar bizim ayetlerimizin tümünü yalanladılar. Biz de onları üstün ve güçlü kudretli olanın yakalama tarzıyla yakalayıverdik.
43- Sizin kâfirleriniz onlardan daha hayırlı mıdır?(23) Yoksa sizin için Kitaplarda bir beraat mi var?
44- Yoksa onlar; “Biz, ‘birbiriyle yardımlaşıp öcünü alan’ bir toplumuz” mu diyorlar?
45- Yakında o toplum bozguna uğratılacak ve onlar arkalarını dönüp kaçakcaklardır.(24)

AÇIKLAMA

22. Bu kıssanın ayrıntıları, Hud: 77-83 ve Hicr: 61-74’de geçmiştir. Özet olarak şu şekildedir: Allah bu kavme azab göndermeye karar verdikten sonra, Hz. Lût’a (a.s) birkaç meleği yakışıklı gençler suretinde, misafir olarak göndermiştir. Hz. Lût’un (a.s) kavmi bu gençleri görür görmez, O’nun evine hücum ederek, Hz. Lût’dan bu gençleri kötü emellerine alet etmek için istediler. Hz. Lût onlara öğüt vererek, bu sapıklıktan vazgeçmelerini ve kendisini rezil etmemelerini rica etti. Fakat buna rağmen onlar, eve zorla girmek ve misafirleri almak için uğraştılar. Ancak birden bire hepsinin gözü kör oldu ve etraflarını görmez oldular. Bunun üzerine melekler, Hz. Lût’a ailesini alarak, sabaha kadar şehri terk etmesi gerektiğini söylediler. Hz. Lût şehri terk eder etmez azab bu kavmin üzerine indi. Bu olay, Kitab-ı Mukaddes’te de aynı şekilde nakledilmiştir.
“O vakit onlar Lût’a hücum ettiler ve tam kapı kırılacakken o gençler (melekler) , Lût’u içeri çekerek kapıyı kapattılar. Ve birdenbire dışarıda kalanların gözleri kör oldu ve kapıyı aramaktan yorgun düştüler.” (Tekvin, 19: 9-11)

23. Burada hitap Mekkeli müşrikleredir. “Geçmiş kavimler küfür ve inatçılıkları dolayısıyla azaba uğramışlardı. Şayet aynı yolu takip ederseniz, sizlerin de aynı azaba uğramamanız için bir neden yoktur.”

24. Kureyş’in kendisiyle gururlandıkları kuvvetlerinin kırılacağı, hicretten 5 yıl önce açıkça beyan edilmektedir. O dönemde bunun nasıl mümkün olacağını hiç kimse tasavvur dahi edemezdi. Çünkü Müslümanlar o dönemde, bir kısmı çaresizlik içinde Habeşistan’a hicret etmeye mecbur olmuştu ve geride kalanlar ise Rasûlullah’la (s.a) birlikte Şi’bi Ebi Talib’de kuşatma altındaydılar. Hatta Kureyş’in bu kuşatması yüzünden neredeyse, açlıktan ölecek hale gelmişlerdi. Şimdi böyle bir dönemde, bu tablonun tersine dönebileceğini kim düşünebilirdi?
İbn Abbas’ın öğrencisi İkrime’nin rivayet ettiğine göre, Hz. Ömer, “Kamer Suresi’nin bu ayeti nazil olduğunda, ben bu dönüp bakacak olan topluluğun kim olduğunu merak etmiştim. Ama Bedir’de Rasûlullah’ı zırh giymiş vaziyette ileri atılıp bu ayeti okurken gördüğümde, ayette haber verilen topluluğun Kureyşli müşrikler olduğunu anladım” demiştir. (İbn Cerir, İbn Ebi Hatim) .