EBU’L A’LÂ MEVDUDİ’NİN (RH.A.) BAKIŞ AÇISIYLA ŞUARA SURESİ 11. ve 17. AYETLER ARASI

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd kendisinden başka ilah olmayan, mutlak manada tek güç ve kudret sahibi olan Allah’a mahsustur. Salat ve selam tüm peygamberlerin ve onları takip eden tabilerinin üzerine olsun.

11- “Firavun’un kavmine.(8) Hâlâ sakınmıyorlar mı?”(9)
12- Dedi ki: “Rabbim, kuşkusuz ben, onların beni yalanlamalarından korkmaktayım.”
13- Göğsüm sıkışmakta, dilim dönmemektedir; bundan dolayı Harun’a da (elçilik görevini bildirmesi için Cibril’i) gönder.”(10)
14- “Üstelik, onların bana karşı (davasını savunacakları bir cinayet) suçu(m) var; bundan dolayı beni öldürmelerinden de korkmaktayım.”(11)
15- (Allah:) “Hayır,” dedi. “İkiniz de ayetlerimle gidin,(12) hiç şüphesiz sizinle birlikteyiz (ve) işitmekteyiz.”
16- “Gecikmeksizin Firavun’a giderek deyin ki: -Gerçekten biz, âlemlerin Rabbi’nin elçisiyiz,”
17- “İsrailoğullarını bizimle birlikte göndermen için (sana geldik) .”(13)

AÇIKLAMA

8. “Zalim kavim” ifadesi, Firavun kavminin aşırı derecede kötü karakterini tanımlamaktadır.

9. Yani, “Ey Musa, şu insanların, kendilerini ahirette hesaba çekecek Allah’tan korkmadan, ülkede her şeye gücü yettikleri varsayımıyla ne cinayet ve zulümler işlediklerine bak!”

10. “Göğsüm daralır” ifadesi, Hz. Musa’nın (a.s) böylesi bir göreve yalnız gitmekte tereddüt ettiğini ve ayrıca güzel ve etkili konuşamadığı hissine sahip olduğunu gösteriyor.

Bu yüzden, kendisinden daha iyi konuşan Hz. Harun’un (a.s) da kendisine yardımcı bir rasûl olarak yanında görevlendirmesini Allah’tan istiyor. Başlangıçta, Hz. Musa’nın (a.s) kendi yerine Hz. Harun’un (a.s) risalete getirilmesini istemiş olabileceği, fakat daha sora, Allah’ın kendisini bu mevkiye getirmeyi irade ettiğini hissedince, bu defa Hz. Harun’un (a.s) hiç olmazsa yanında yardımcı ve danışman olmasını istemiş olması mümkündür. Hz. Musa’nın (a.s) burada Hz. Harun’un (a.s) danışman olarak seçilmesini istemeyip “Harun’a risalet gönder” diye dua etmesi buna delil olarak gösterilebilir. Öte yandan, Ta-Ha Suresi’nde Hz. Musa’nın (a.s) , “Bana ailemden bir vezir ver, kardeşim Harun’u” dediği, Kasas Suresi’nde de, “Kardeşim Harun benden dil bakımından daha fasihtir, onu beni doğrulayıcı bir yardımcı olarak benimle gönder” diye dua ettiği nakledilmektedir. Buradan, bu iki isteğin daha sonra yapıldığı, fakat başlangıçta Musa Peygamber’in (a.s) Allah’tan kendi yerine Harun’a (a.s) risalet göndermesini rica ettiği anlaşılmaktadır.

Kitabı Mukaddes’te farklı bir hikaye anlatılır. Buna göre, Firavun kavminin kendisini reddetmesinden korkan ve dilindeki kekemeliği özür olarak ileri süren Musa Peygamber (a.s) konuşmasında fesahat olmadığı gerekçesiyle risalete getirilmesini kabulden çekinmiştir: “Aman ya Rab, niyaz ederim, göndereceğin adamın eliyle gönder.” (Çıkış: 4/1-71) Sonra, Allah kendi iradesiyle Harun’u ona yardımcı yapmış ve Firavun’a gitmeleri için kendilerini ikna etmiştir. (Çıkış: 4/1-71) . Daha fazla ayrıntı için bkz. Ta-Ha, an: 19.

11. Burada, Hz. Musa’nın (a.s) , bir İsrailî ile kavga eden bir Mısırlıya yumruk vurup onun ölümüne neden olmasına işaret edilmektedir. Bu olay üzerine, haberin Firavun’a ve kavmine ulaştığını ve kendisinden intikam almayı kurduklarını öğrenen Musa, ülkeyi terk ederek Medyen’e sığınmıştı (Kasas: 15-21) . Aradan sekiz yıllık bir gizlenme dönemi geçtikten sonra çağrılıp kendisine karşı cinayet suçlaması olan Firavun’a Mesaj’la gitmesi emrolunan Hz. Musa (a.s) , kendisi daha Allah’ın emrettiği şekilde Mesaj’ı iletemeden karıştığı cinayetin önüne sürüleceği endişesine kapılmaktadır.

12. Burada “ayetler”den maksat, Hz. Musa’ya (a.s) verilen asa ve parlayan el mucizeleridir. Ayrıntı için bkz. A’raf: 106-117, Ta Ha: 17-23, Neml: 7-14, Kasas: 31-32.

13. Musa ve Harun peygamberlerin (a.s) mesajı iki yönlüydü: İlki, her peygamberin en önde gelen misyonu olarak, Firavun’u Allah’a ibadet ve taata çağırmak; ikincisi de, kendilerine özgü bir görev olarak, İsrail Oğulları’nı Firavun’un esaret zincirinden kurtarmak. Kur’an, bazan bunlardan yalnızca birinciyi (Naziat Sûresi’nde olduğu gibi) , bazan da yalnızca ikinciyi sözkonusu eder.