“Eğer müşriklerden biri, senden ’eman isterse’, ona eman ver; öyle ki Allah’ın sözünü dinlemiş olsun, sonra onu ‘güvenlik içinde olacağı yere ulaştır.’ Bu, onların elbette bilmeyen bir topluluk olmaları nedeniyledir.“

(Tevbe Suresi 6. Ayet)

GÜNÜN HADİSİ

182-.……Ebû Tâlib’in kızı Ümmü Hâni’in hizmetçisi Ebû Murre haber verdi ki, kendisi Ebû Tâlib’in kızı Ümmü Hâni’den şöyle derken işitmiştir: Ben Mekke fethi senesi Rasûlullah(Sav)’ın yanına gittim ve onu yıkanır hâlde buldum. Kızı Fâtıma da kendisini perde tutup örtüyordu. Selâm verdim.

— “Bu kadın kimdir?” diye sordu.

— Ben Ebû Tâlib’in kızı Ümmü Hâni’im! cevâbını verdim.

— “Ümmü Hâni’e merhaba ( Hoş geldin, safa geldin Ümmü Hâni’)” dedi.

Yıkanmasını bitirince Rasülullah sırtındaki tek parça kumaşı çaprazvârî bağlamış olduğu hâlde durup sekiz rek’at namaz kıldı. Na­mazdan çıktığı zaman:

— Yâ Rasûlallah! Anamın oğlu Alî, benim and ve emân verdi­ğim fulân adamı, Hubeyre oğlu fulân kimseyi öldüreceğini zu’m et­miştir! dedim.

Bunun üzerine Rasülullah:

— “Yâ Ümme Hâni’! Senin ahd ve emân verdiğin kimseye biz de ahd ve emân vermişizdir!” buyurdu.

Ümmü Hâni’: Bu, duhâ vakti idi, demiştir.

(KİTABU’L EDEB – BUHARİ – 182. HADİS)