قُلْ اَتُحَٓاجُّونَنَا فِي اللّٰهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْۚ وَلَـنَٓا اَعْمَالُنَا وَلَكُمْ اَعْمَالُكُمْۚ وَنَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَۙ

GÜNÜN HADİSİ

48-…. Âişe (R) şöyle demiştir: Utbe ibnu Rabîa’mn kızı Hind geldi ve:

— Yâ Rasûlallah! Vaktiyle yeryüzünde Senin hâne halkın kadar zelîl ve harâb olmalarını istediğim hiçbir ev halkı yoktu. Sonra bu gün oldu, yeryüzünde Senin ev halkın kadar azîz olmalarını istedi­ğim hiçbir ev halkı yoktur, dedi.

Hind dedi ki: Rasûlullah da Hind’e:

— “Nefsim elinde olan Allah’a yemîn ederim ki, ben de sana nisbetle senin gibiyim” dedi.

Yine Hind:

— Yâ Rasûlallah! (Kocam) Ebû Sufyân çok cimri bir adamdır. Onun malından (gizlice alıp da) aile halkımızı yedirmemde bana gü­nâh var mıdır? diye sordu.

Rasûlullah:

— “Bunun ancak örf ve âdete göre olmasını düşünürüm (bun­dan fazlasını değil)” buyurdu

( KİTABU MENAKIBİ’L-ENSAR – BUHARİ – 48. HADİS)