اِذْ تَبَرَّاَ الَّذٖينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذٖينَ اتَّبَعُوا وَرَاَوُا الْعَذَابَ وَتَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْاَسْبَابُ

GÜNÜN HADİSİ

74-..Saîd ibn Cubeyr şöyle demiştir: Abdurrahmân ibn Ebzâ bana: İbn Abbâs’tan şu iki âyeti sor, bunların işi nedir (yânî bunlar arasını uyuşturma nasıldır)? diye emretti:

1. “Ve onlar ki Allah’ın beraberinde diğer bir tanrıya duâ et­mezler, Allah *m haram kıldığı nefsi haksız öldürmezler ve zina yap­mazlar. Her kim bunları yaparsa, ağır cezaya çarpar” (ei-Furkaan: 68);
2. “Kim bir mü ‘mini kasden öldürürse cezası, içinde devâmh ka­lıcı olmak üzere, cehennemdir” (en-Nisâ: 93).

Ben İbn Abbâs’a sordum. îbn Abbâs şöyle dedi: el-Furkaan Sû­resi ‘ndeki âyet inince Mekke ahâlîsinin müşrikleri:

— Biz Allah’ın haram kıldığı nefsi öldürdük, Allah’ın berabe­rinde diğer tanrıya duâ ettik ve bütün fahişelikleri de İşledik (artık İslâm bize fayda vermez), dediler.

Bunun üzerine Allah “Ancak tevbe ve îmân edip iyi amelde bu­lunanlar başka. İşte Allah bunların kötülüklerini iyiliklere çevirir ve Allah gafur, rahim ‘dir…” (ei-Furkaan: 70) âyetini indirdi. İşte bu âyet, o sıfattaki müşrikler içindir. Amma en-Nisâ Sûresi’ndeki âyete ge­lince, İslâm Dîni’ni ve onun kaanûnlarını tanıdığı (katlin haram kı­lındığını bildiği) zaman, müslümân kişi bundan sonra insan öldürürse, işte onun cezası, içinde ebedî kalmak üzere, cehennemdir (tevbesi yok­tur), dedi.

Abdurrahmân ibn Ebzâ dedi ki: Ben İbn Abbâs’m bu sözünü Mucâhid ibn Cebr’e söyledim. O: Pişmanlık duyup tevbe eden (ce­hennemde ebedî kalmaktan) müstesnadır, dedi

( KİTABU MENAKIBİ’L-ENSAR – BUHARİ – 74. HADİS)