وَيَسْـَٔلُونَكَ عَنِ الْمَحٖيضِؕ قُلْ هُوَ اَذًىۙ فَاعْتَزِلُوا النِّسَٓاءَ فِي الْمَحٖيضِۙ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتّٰى يَطْهُرْنَۚ فَاِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ اَمَرَكُمُ اللّٰهُؕ اِنَّ اللّٰهَ يُحِبُّ التَّوَّابٖينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرٖينَ

GÜNÜN HADİSİ

130-….ibn Cureyc şöyle demiştir: Bana Ubeydullah ibn Umer, Nâfi’den; yânî o da İbn Umer’den haber verdi; o şöyle demiştir: Umer ibnu’l-Hattâb (R) ilk Muhâcirler’e Beytu’l-mâlden dört mevsim ve­ya dört yılda dörtbin dirhem ta’yîn etti. İbn Umer için de üçbinbeş-yüz dirhem ta’yîn etti.

Umer ibnu’l-Hattâb’a:

— İbn Umer de Muhacirler’dendir; onun tahsisatını dörtbinden niçin eksilttin? denildi.

Bunun üzerine Umer:

— İbn Umer’i ancak ana-babası hicret ettirmişlerdir, deyip: O kendi kendine muhacir olan kimse gibi değildir, gerekçesini söylü­yordu

( KİTABU MENAKIBİ’L-ENSAR – BUHARİ – 130. HADİS)