GÜNÜN AYETİ

فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللّٰهِ لِنْتَ لَهُمْۚ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَل۪يظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَۖ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الْاَمْرِۚ فَاِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللّٰهِۜ اِنَّ اللّٰهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّل۪ينَ

“Allah’tan bir rahmet dolayısıyla, onlara yumuşak davrandın. Eğer kaba, katı yürekli olsaydın onlar çevrenden dağılır giderlerdi. Öyleyse onları bağışla, onlar için bağışlanma dile ve iş konusunda onlarla müşavere et. Eğer azmedersen artık Allah’a tevekkül et. Şüphesiz Allah, tevekkül edenleri sever.“

(Al-i İmran  Suresi 115. Ayetler)

GÜNÜN HADİSİ

61-…….Bize Ravh ibnu’l-Kaasım, Muhammed ibnu’l-Munkedir’den; o da Urve’den; o da Âişe(R.A.)’den şöyle tahdîs etti: Bir adam Peygamber’in huzuruna gelmek için izin istedi. Peygamber onu uzak­tan görünce:

— “O, aşiretin ne kötü kardeşidir yâhud: Aşiretin ne kötü oğlu­dur-” buyurdu.

Adam içeri girip oturunca ona güleryüz gösterdi ve ona genişle­yip açıldı (yânı ona yumuşak sözler söyledi). Adam gidince Âişe:

— Yâ Rasûlallah! Adamı gördüğün zaman onun için şöyle şöy­le sözler söyledin, sonra da onun yüzüne karşı güleç oldun ve ona açılıp yayıldın? dedi.

Rasûlullah (Sav):

— “Yâ Âişe! Sen beni ne zaman aşırı hareket edici buldun? Kı­yamet günü Allah katında mevki’ce insanların şerlisi, (dünyâda) kö­tülüğünden korunmak için insanların terkettiği -yâhud: Karşılaşmak ve konuşmaktan kaçındığı- kimsedir” buyurdu.

(KİTABU’L EDEB – BUHARİ – 61. HADİS)