فَمَنْ حَٓاجَّكَ فٖيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَٓاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ اَبْنَٓاءَنَا وَاَبْنَٓاءَكُمْ وَنِسَٓاءَنَا وَنِسَٓاءَكُمْ وَاَنْفُسَنَا وَاَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللّٰهِ عَلَى الْكَاذِبٖينَ

GÜNÜN HADİSİ

37-…Bize Hatim ibn İsmâîl, Yezîd ibn Ebî Ubeyd’den tahdîs etti ki, Seleme ibnu’1-Ekva’ (R) Medine’de Haccâc’ın yanına gel­diğinde, Haccâc:

— Ey İbnu’1-Ekva’, sen ayağının iki ökçesine basarak dîninden geri döndün, (Medine’yi bırakıp) çölde bedevî Arablar’la yaşadın! dedi.

İbnu’1-Ekva’:

— Hayır (ben hicret ettiğim Medine’den yüz çevirmedim), fakat Rasûlullah (S) bana çölde oturmağa izin verdi, diye karşıladı.

Ve yine Yezîd ibn Ebî Ubeyd şöyle demiştir: Usmân ibn Affân’-ın şehîd edilmesi vak’asından sonra Seleme ibnu’1-Ekva’ Medîne’den çıkıp Rebeze’ye gitmiş, orada bir kadınla evlenmiş, o kadın kendisi­ne birtakım çocuklar doğurmuştu. Orada (uzun yıllar) ikaamet etti. Nihayet vefatından beş-on gün önce Medine’ye gelmişti

(KITABU’L-FITEN– BUHARİ – 37. HADİS)