وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذٖينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّـَٔاتِۚ حَتّٰٓى اِذَا حَضَرَ اَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ اِنّٖي تُبْتُ الْـٰٔنَ وَلَا الَّذٖينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌؕ اُو۬لٰٓئِكَ اَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَاباً اَلٖيماً

“Yoksa kötülükleri yapıp yapıp da içlerinden birine ölüm gelip çattığında “Ben şimdi tövbe ettim” diyenlerle kâfir olarak ölenler için kabul edilecek tövbe yoktur. Onlar için acı bir azap hazırlamışızdır.”

(NİSA 18.AYET)

GÜNÜN HADİSİ

126-..Ebû İshâk şöyle demiştir: Ben el-Berâ ibn Âzib(R.A)’den işittim, o şöyle dedi: Peygamber (S.A.V) Medine’ye yönelip hareket ettiği zaman, yolda kendisim Surâka ibnu Mâlik ibn Cu’şum ta’kîb etti. Peygamber de onun aleyhine beddua etti. Bunun üzerine onun atı­nın ayakları yere battı. Surâka, Peygambere:

— Benim için Allah’a duâ et, ben sana zarar vermeyeceğim, de­di.

Peygamber de onun lehine duâ etti.

Râvî dedi ki: Rasûlullah yolda susadı da bir çobana uğradı. Ebû Bekr:

— Ben bir kap alıp onun içine az bir mikdâr süt sağdım, onu Peygamber’e getirdim ve kendisi bundan içti; ben de bundan hoşnûd oldum, demiştir

KİTABU MENAKIBİ’L-ENSAR (Ensâr’ın Menkıbeleri Kitabı) -BUHARİ –126. HADİS