HADDİNİ BİL !!!…

Hamd Alemlerin Rabbi, Allah azze ve celle’ye mahsustur. Selat ve Selam önderimiz Hz. Muhammed s.a.v’e O’nun aline ve ashabına olsun İnşallah.

‘Deki; Allah’ı seviyorsanız bana uyunki Allah’ta sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Allah Gafurdur, Rahimdir. Allah Kafirleri sevmez.’’ (Al-i İmran 31-32)

Allah’ın sevgisi ne kuru laftan öteye geçmeyen bir iddia ile ne de vicdani bir aşk ile gerçekleşmez.  Bu sevgi, Allah ve Rasulüne tabi olmak, onun gösterdiği yolda yürümek ve sunduğu hayat tarzını hayata geçirmekle meydana gelir. Şüphesiz imanda ağızlarda gevelenen boş laflar çoşan duygular bazı alametlerin aşikar edilmesi veya sembolik ibadetler değildir. İman, ancak Allah ve Rasulüne itaat, Rasulullah s.a.v’ın getirdiği Allah’ın emir ve yasaklarına uymak ve hayatı ona göre belirleyip yaşamaktır.

İbn Kesir R.a bu ayetlerin tefsirinde şöyle demiştir; ‘Bu ayet Allah’a karşı sevginin olduğunu iddia eden fakat Rasulullah s.a.v’in göstermiş olduğu yolda hareket etmeyen herkesin davasında samimi olmayıp yalancı olduğunu gösterir. Ta ki Onlar Rasulullah s.a.v’in şeriatına ve onun getirdiği prensiplere tabi olup; ‘’ Kim bizim emrimize uymayan izim emrimize uymayan bir iş yaparsa, o merduttur.’’ Hadisini kendilerine düstur edinene kadar..’’

İbn Kesir Rh.a ‘’Allah’a ve Rasulüne itaat edin! Eğer yüz çevirirlerse şüphesiz ki Allah kafirleri sevmez.’’ Ayeti hakkında ise şöyle demiştir. Bu ayet, Allah ve Rasulünün emrine muhalafet edenin küfre gireceğine dair kesin bir delildir. Böyle bir sıfata sahip olanı Allah’ın sevmeyeceğini, o kişi her ne kadar kendi kendine Allah ve Rasulünü sevdiğini iddia etsede durumun değişmeyeceğini bildiriyor.

İbn Kayyım Zadul Mead adlı eserinde şöyle demiştir. Rasulullah s.a.v’in gerek Mekke’de gerekse Medinede 23 yıllık risaletine bakacak olursak müşriklerden, Yahudi ve hristyanlardan pek çoğunun Rasulullah s.a.v’in peygamber olduğuna ve O’nun sözlerinin hak olduğuna şahitlik ettiklerini fakat onların bu şahitliklerinin Müslüman olmaları için yeterli olmadığını görürüz. Bunun üzerinde ciddiyetle düşündüğümüz zaman anlıyoruz ki İslam, bu şahitliğinde ötesinde bir olgudur. Sadece yalın bir bilgiden ibaret değildir. Sadece bilgi olmadığı gibi dille ikrardan ibaret olan bir şahitlikte İslam’ın kendisi değildir. O hem bilgi, hem ikrar, hem kabullenme, hem bağlılık, hem itaat etme, hemde hayatın tümünde Rasulullah s.a.v’ın getirdiklerine teslimiyettir.

Allah’ın kanunlarına ve emirlerine itaat etmek, Rasulullah’a tabiyet ve Kur’anın ahkamına teslimiyet… İşte bu dinin en belirgin özellikleri ve bu özellikler olmadan asla gerçekleşmeyecek bir din… Bu İslamın ortaya koyduğu şekliyle Tevhid akidesinden kaynaklanan bir hakikattir.

Buda ilahlıkta birlik (teklik) inancıdır. İnsanların sadece Allah’a ibadet etmesi, emir ve yasaklarına aynen uyması, kanun ve yasalarının insanlar arasında uygulanması, kendisiyle muhakeme olunacakları ve hükmüne razı olacakları değer ve ölçüleri belirlemesi bu birliği ve Tevhid bilincini ortaya çıkarır. İnsan hayatında ve kainata dair işlerin idaresinde Hakimiyet sadece Allah’a aittir.

Ve insan bu koskoca kainatın küçük bir parçasından başka bir şey değildir.

O zaman her yaratılmış varlık haddini bilecek demektir. Haddini bilmeyen insan; yani bizler neye ve nelere güveniyoruz?

Sonuç olarak diyebilirizki; İslam dairesine girmek isteyenlerin Uluhiyette birlik inancını olduğu gibi kabullenmekten ve kendisini bu birliğe teslim etmekten başka çıkar yolu yoktur. İslam dinine girmek istemeyenlere yada İslam dininin içinde olduğunu sananlara ve bu halinden memnun olanlara diyecek yazacak herhangi bir cümlemiz yok! Şunu iyice anlayın ki Allah’ın kabul buyuracağı din, iftiracı ve kuruntu sahiplerinin belirlediği şekliyle değil, Allah’ın belirlediği şekliyle sadece İslam’dır.

Rabbim Allah’tan razı olan, Allah c.c.’ın da kendisinden razı olduğu, haddini, hududunu bilen haddini aşmayan Allah’ın ve Rasulünün kendisi için çizdiği sınırlar içinde kalan kullarından olmayı nasip etsin İnşallah. Allah’a Emanet Olun!

Selam ve Dua ile…

VelhamdulillahirrabbilAlemin.