HAYALLER VE GERÇEKLER – 1 –

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd Âlemlerin Rabbi, Maliki, din günün sahibi, hangimizin daha iyi amel işleyeceğini belirlemek için ölümü ve hayatı yaratan Allah(cc)’a aittir.

Salât ve Selam rehberimiz ve önderimiz olan Hz. Muhammed(sav)’e onun ehli beytine, dinin yaşanması konusunda bizlere örneklik teşkil eden ashabına, bugüne kadar yaşamış ve yaşamakta olan tüm müminlerin üzerine olsun.

Toplum olarak kabul etmeliyiz ki hayal kurmayı ve kurduğumuz hayallerin peşinden gitmeyi çok severiz.

Geçmişe dayalı bir pişmanlık ya da bir özlem, geleceğe dair de hep bir hayallerimiz ve planlarımız vardır.

Kurduğumuz hayallerin zor, imkansız, ya da kolay ulaşılabilir olması bizim için önemli değildir.

Eğer kurduğumuz hayallere inandıysak, bağlandıysak artık kurduğumuz hayallerin peşinden gidebiliriz.

Hayal demek umut demektir, hayat demektir, hedef demektir. Bugün sorsak insanlara hayallerini neler süslüyor, ahirete yönelik bir konuşma duymazsınız çok nadir ve yok denecek kadar da azdır.

Toplum olarak hayatımızı kurduğumuz hayaller belirlediği için, hayallerimizde de kulluk olmadığı için Ahirete yönelik bir hayalden konuşmadıkça zor olacaktır.

Rasulullah (sav) şöyle buyurdu;

“Bu ümmetin başının kurtuluşu zühd ve yakin iledir. Sonunun helaki ise cimrilik ve hayalledir.” (Tirmizi)

Bugün bizleri yaratan Allah’a (cc) karşı kullukta fazlasıyla cimriyiz. Kulluk hayatımızda yok denecek kadar azdır.

Ama hayallere gelince dünya hırsı, mal, mülk aşkına saymakla bitmez. Hatta ömür biter ama insanların bu gerçek olmayan dünya için kurdukları hayaller hiç bitmez.

Dünyaya karşı olan hırsımız hiç bitmez. İsteriz ki bir evimiz olsun, o da yetmez kat kat evimiz olsun, isteriz ki bir arabamız olsun o da yetmez almışken birikimimiz olsun o da yetmez, ziynetlerimiz, altın, gümüş, bankada bir de yüklü bir miktar paramız olsun, yetmez yetmez ne yazmak, ne anlatmak, ne de yaşamak bu insanoğlunu hiçbir şey yetmez.

Rivayet edildiğine göre meşruk(r.a.) Hz. Aişe’ye(r.a.) şöyle dedi;

“Ey annemiz Rasulullah (sav) eve girdiğinde en çok ne söylerdi.”

Hz. Aişe (r.a.);

“Eve girdiği zaman Rasulullah’tan (sav) en çok şu sözleri işittim. Eğer Ademoğlunun iki vadi dolusu altını olsa mutlaka üçüncüsünü isterdi. Ademoğlunun karnını sadece toprak doyurur. Allahu Teala Tevbe edenin tevbesini kabul eder. Allahu teala bu malı namaz kılınması için ve kendisiyle zekat verilmesi için yaratmıştır.”(Buhari)

Başka bir nakilde, Ebud Derda (r.a.) humuslulara yüksek bir yerden şöyle seslendi;

“Utanmıyor musunuz? Oturamayacağınız evler bina ediyorsunuz, ulaşamayacağınız hayaller kuruyorsunuz ve yiyemeyeceğiniz kadar mal biriktiriyorsunuz. Sizden öncekilerde yüksek binalar yaptılar. Mal biriktirdiler ve ulaşamayacakları hayaller kurdular fakat evleri kabir oldu, hayalleri yanılmaları oldu, topladıkları mallar ellerinde kaldı.”

Gerçekten de utanmıyoruz, gece gündüz demeden günah işliyoruz, helal mi haram mı demeden yaşıyoruz.

Yazın tatile gitmek için, kışın hesabını yapmaya başlarken, namaz kıl emrini duyunca bizler emekli olmayı yada yaşlanmayı bekliyoruz.

En güzel, en genç sağlıklı günlerimiz şu dünyaya adarken iş Allah’a kulluk yapmaya gelince daha var canım diyoruz. (Neden?) Çünkü planlarımız da kulluk diye bir şey yok.

“Rabbim beni azdırmana karşılık (Haşa) yeryüzündeki şeyleri insanlara mutlaka süslü göstereceğim ve hepsini mutlaka azdıracağım” (Hicr 39)

Eğer insanoğlu batıl ve boş olan hayallerini bırakıp Kur’an ve Sünnetin getirdiği doğru yolu görürse işte o zaman gerçek olan ebedi yurda dönüş yapmış olur.

Bir Müslüman hayallerinin başında Allah’ın (cc) rızası ve cennet gelmiyorsa amellerinin düzelmesi zordur. Hedefin ne ise o uğurda çalışırsın. Hedefler dünyalık olunca ahiret için mücadele de hep ertelenmiş olacaktır. Acaba bizim hayallerimiz ve hedeflerimiz arasında ahiret ne kadar var. Buna yaşantımız gayet net cevap vermektedir.

Rabbim hayali ve hedefi cennet olanlardan eylesin bizi. (AMİN)