BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd kendisinden başka ilah olmayan, mutlak manada tek güç ve kudret sahibi olan Allah(Celle Celaluhu)’a mahsustur.

Salat ve selam tüm peygamberlerin ve onları takip eden tabilerinin üzerine olsun.

هٰذَا بَلَاغٌ لِلنَّاسِ وَلِيُنْذَرُوا بِه۪ وَلِيَعْلَمُٓوا اَنَّمَا هُوَ اِلٰهٌ وَاحِدٌ وَلِيَذَّكَّرَ اُو۬لُوا الْاَلْبَابِ

“Bu Kur’an, kendisiyle uyarılmaları, Allah’ın bir tek ilah olduğunun bilinmesi ve sağlıklı düşünen akıl sahiplerinin öğüt almaları için insanlara bir mesajdır.” (İbrahim suresi 52)

Bu Tebliğin , bu bildirinin başlıca temel maksadı” insanların Allah Teala yalnız ve yalnız tek bir ilah” olduğunu duyup öğrenmeleridir. Bu hem Allahın dininin başlıca ilkesidir, hem de İslam hayat sisteminin dayandığı asıl noktadır. Tabiatı itibari ile asıl maksat bilgi olmayıp, bu bilginin öngördüğü ilkeye göre insanların günlük hayatlarını yönlendirmeleridir. İnsanların ,” Allah’tan başka ibadete layık ilah yoktur” ilkesine dayanan İslam dinine bağlanmalarıdır. Madem ki ondan başka ibadete layık ; insanlar sadece ona karşı boyun eğmelidirler. Çünkü Rablik ve hakimiyet; efendilik ,uygulama, kanun koyma, hayata yön verme sıfatlarına haiz olanın hakkıdır. İnsanların hayatlarını bu temel ilkeye dayandırmaları , onları, beşerin yine kendisi gibi bir beşere kul olmasına ve ona itaat Edip boyuneğmesine dayanan cahili hayat sistemlerinden ayrı kalır. Bu ayrılış, inanç ve düşüncede, ibadet amaçlı davranışlarda, ahlak kurallarında, değer ve ölçülerde kendini gösterir, aynı zamanda bu ayrılık ekonomik ve toplumsal sistemlerde, fert ve toplum hayatının her alanında ortaya çıkar. Hiç kuşkusuz bir ve tek olan Allahın uluhiyyetine ve onun bu uluhiyyetinde ortağı olmadığına dair inanç şekli hayatın her alanını kapsayan eksiksiz bir yaşam biçiminin temelini oluşturur. İslam Akidesinin sınırları, hayatın en ince noktalarını içine alacak kadar geniş ve pratiği olmayan bir inanç sisteminden çok daha kapsamlıdır. Kalpte yer eden ve pratikte hiçbir etkisi olmayan bir inanış şekli kendi başına kesinlikle yeterli değildir. Bu akide, bu inanış biçimi, ahlak sorununu nasıl bir inanç sorunu haline getirmiş ise, aynı şekilde hakimiyet sorununu da bir inanç sorunu haline getirmiştir. Ahlak ve değer ölçülerini kapsadı gibi, rejim ve kanunları da kapsayan hayat sistemi bu akideden kaynaklanır. İnanç noktasında hepsi aynı seviyede ve aynı derecede öneme sahiptirler. Biz bu dinin akideden asıl kastettiğini en iyi biçimde kavramadan , Allah’tan başka ibadete layık ilah olmadığına Muhammed(sallallahu aleyhi ve sellem)’in Allahın kulu ve Resulü olduğuna şahitlik etmenin anlamını bilip öğrenmeden, Kur’an’ın anlatmaya çalıştığı mesajları kavrayamayız. Bu şahadetin anlamının sadece ona boyun eğmek demek olduğunu, sırf namaz esnasında değil, hayatta karşılaşılan her meselede-bu şehadetin-geçerli olduğunu Kur’an‘ı anlamamız mümkün olmayacaktır. Rabbim bizleri kendi hidayetine tabi olan ve ölene kadar da bu hidayetten ayrılmayan kullarından kılsın.

(Amin)