ŞEHİD SEYYİD KUTUB’UN BAKIŞ AÇISIYLA FECR SURESİ 27-30

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

27- Ey huzura eren nefis!

28- Razı edici ve razı edilmiş olarak Rabbine dön.

29- İyi kullarım arasına katıl.

30- Cennetime gir.

İşte mü’min ruhlara böyle sesleniliyor. “Ey” denilerek şefkat ve yakınlıkla, “Ey ruh” diye seslenilerek ruhaniyet ve şereflendirme bahşederek, “Ey huzura eren nefis” denilerek övgü ve huzur bahşetme ile. Bu bağlama ve yakalama, serbestlik ve huzur ortamında şu emir geliyor: “Rabbine dön”. Yeryüzünde bunca gurbet hayatı yaşadıktan ve ana beşiğinden ayrıldıktan sonra asıl kaynağına dön.

Seninlé Rabbin arasındaki ilişki, tanışıklık ve münasebetle birlikte Rabbine dön. “Razı edici ve razı edilmiş olarak.” Bütün atmosferi hoşnutluk ve şefkatle dolup taşıran bu meltemle dön Rabbine. “İyi kullarım arasına gir.” Bu yakınlığa ermek için seçkin olan ve yakınlaştırılan kullarımın arasına gir. “Cennetime gir.” Benim rahmetime ve himayeme gir.

Bu öyle bir şefkattir ki daha ilk seslenişten itibaren içinden cennet meltemleri esmektedir. “Ey huzura eren nefis” Rabbine güvenen, onun yoluna güvenen, o yolda Allah’ın kaderine güvenen, sıkıntıda ve rahatlıkta, rızkı vermede ve daraltmada, Rabbine güvenen ve O’ndan asla kuşkulanmayan, güvenip de bir daha sapıtmayan, güvenip de bir daha yolunda tereddüt etmeyen, güvenip de korku ve dehşet gününde korku duymayan ey huzura eren nefis!

Sonra bu seslenişin arkasından ayetler devam ediyor ve bütün atmosferi emniyet, hoşnutluk ve gönül huzuru ile dolduruyor ve bu atmosfere sevginin, yakınlığın ve gönül huzurunun dalgalandığı bir tablo çevresinde yumuşak ve serin nameler yayıyor.

Dikkat edin bu hoş ve tatlı nefesleri ile cennettir. Bu ayetlerin arasından uzanıp gelmekte ve üzerinde ulu ve hoş olan Rahman’ın yüzü ortaya çıkmaktadır.

ELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN