SEVEN VE SEVİLENLERDEN OLABİLMEK!

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd Alemlerin Rabbi Allah’a (cc) mahsustur. Salat ve Selam Peygamberimiz Hz. Muhammed’e, Ehl-i Beyt’ine, Ashabına ve Tüm Mü’minlerin üzerine olsun.

Bu ayki yazımızda inşaAllah; Allah sevgisinden; yani manevi amellerin (kalp) amellerinin temelini oluşturan Muhabbetullah’tan bahsedeceğiz.

İbni Kayyım şöyle demiştir;

“Allah sevgisi bir gövde için baş olarak kabul edilecek olursa, korku ve ümit bu gövdenin kanatlarıdı. İnsan, Allah’a (cc) doğru sevgi, korku ve ümitle yol alır. Allah sevgisi; herhangi bir konuda yarışanların asıl yarışmaları gereken bir mertebedir. Amel edenler O’na doğru yönelirler.”

Sevgi kalplerin gücü, ruhların gıdası, göz aydınlığı, nefislerin sevinci, akılların nuru, batıni yönlerimizin mimarı, dileklerimizin gayesi, amellerin nihayeti, hayatın ruhu ve ruhların hayatıdır.

Peki sevginin tarifi nedir? Sevgi “sevmek”ten türetilmiştir. Bir görüşe göre, sevginin aslı durukluktur. Çünkü Araplar, dişlerin parlaklığı ve duruluğu için “Dişler dupduru oldu” derler. Başka bir görüşe göre, sevgi kelimesi şiddetli yağmur sebebiyle suyun kaynaması anlamına gelen “hebbâb” kelimesinden türetilmiştir. Buna göre muhabbet, sevilene karşı heyecan hissedildiği vakit kalbin galeyana gelmesi anlamındadır. Diğer bir görüşe göre, muhabbet, lüzum ve sebattan türemiştir. Deve bir yere oturduğu vakit ve o yeri mekan tuttuğunda yani mekana oturduğu ve o yere yapışıp kaldığı zaman “ehabbe’l-bair” (deve çöktü) tabirini kullanırlar. Kalpte karar kılan, orayı kendisine mekan tutan sevgide aynı kökten türetilmiştir. Sanki seven insanın kalbi, sevdiğine yapmıştır. Ondan ayrılıp başka hiçbir yere gidemez.

Başka bir görüşe göre ise, sevgi bir şeyin özü, aslı, hâlis, ana maddesi anlamına gelen ve tane anlamındaki bir kelimeden türetilmiştir. Çünkü tane (çekirden) otların ve ağaçların ana maddesidir. Yine başka bir görüşe göre, sevgi bir kab ismi olan “hib” kelimesinden türetilmiştir. Bu kelime geniş bir kab anlamına geliyor. İçine bir şey konulunca tam dolan ve başka bir şey sığmayan bir kaptır. Aynı şekilde sevgi kelimesi, kalbin en derin yeri anlamına gelen “hatebtü’l-kalp” tabirinden türemiştir. Buna göre sevgi, kalbin semeresidir. Sevgi kalbin en derin yerine ulaştığı için bu şekilde isimlendirilmiştir.

Sevgi hangi kökten türetilirse türetilsin bu sıfatların hepsi sevgide bir araya gelmektedir. Burada Allah(cc) sevgisinden bahsediyoruz. Bu geniş kapsamlı bir meseledir. Büyük bir fazilettir. Bunu kıymetini ancak sıfatları bakımından Allah’ı tanıyan ve kendini nasıl nitelendirmişse öylece kendisine inanan kimseler bilebilirler.

Peki bizler be kadar tanıyoruz, ne kadar sevebiliyoruz bunların cevabını bulmalıyız. inşaAllah devamı bir dahaki yazımızda…

Rabbim hakkıyla kendisini tanıyan ve hakkıyla seven ve sevdiğine kayıtsız şartsız teslim olan kullarından olmamızı nasip eylesin inşaAllah…

VELHAMDULİLLAHİ RABBİL ALEMİN

Selam ve Dua ile

ALLAH’A EMANET OLUN