SEYYİD KUTUB’UN BAKIŞ AÇISIYLA ARAF SURESİ 44. VE 45. AYETLER

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd kendisinden başka ilah olmayan, mutlak manada tek güç ve kudret sahibi olan Allah’a mahsustur. Salat ve selam tüm peygamberlerin ve onları takip eden tabilerinin üzerine olsun.

44- “Cennetlikler, cehennemliklere seslenerek, “Biz Rabbimizin bize vadettiklerini gerçekleşmiş bulduk, siz de Rabbinizin size yönelik vaadlerini gerçekleşmiş buldunuz mu? derler. Cehennemlikler “Evet derlen Bu sırada aralarından biri yüksek sesle şöyle bağırır, “Allah’ın lâneti zalimlerin üzerine olsun. “

45- “Onlar insanları Allah yolundan alıkoyarlar, onu eğri göstermeye yeltenirler ve ahirete de inanmazlar. “

Bu sırada acı olay göze çarpmaktadır. Çünkü müminler Allah’ın vaadinin gerçekleşeceğinden emin oldukları gibi, azabının da gerçekleşeceğinden kesinlikle emindirler. Ama yine de soruyorlar.

Gelen cevap tek bir kelimedir “… Evet…”

Burada cevap bitiyor ve karşılıklı konuşma da kesiliyor.

“…Bu sırada aralarından biri yüksek sesle şöyle bağırır:

`Allah’ın lâneti zalimlerin üzerine olsun.”

“onlar insanları Allah yolundan alıkoyarlar, O’nu eğri göstermeye yeltenirler ve ahirete de inanmazlar.”

Burada kastedilen “zalimler” kelimesinin anlamı da belirlenmiş oluyor. Bu kelime “kâfirler” kelimesiyle eş anlamlıdır. Bunlar insanları Allah’ın yolundan alıkoyan kimselerdir. Yolun eğri olmasını isterler, doğru olmasından hoşlanmazlar. Onlar aynı zamanda ahireti de inkâr ederler.

“Onu eğri göstermeye yeltenirler..” sıfatı insanları Allah’ın yolundan alıkoyanların gerçekte ne yapmak istediklerine işaret etmektedir. Onlar eğri yolu isterler, doğru yolu değil. Çünkü onlar eğrilikten hoşlanırlar, doğruluktan değil. Doğruluğun da tek bir şekli vardır: Allah’ın belirlediği yolda, O’nun hayat sistemine uyarak O’nun şeriatını uygulamak. Bunun dışındaki her şey eğridir, eğriliği istemektir. Bu istek, ahireti inkâr etmekle aynı düzeydedir. Çünkü insanları Allah’ın yolundan alıkoyan, O’nun hayat sisteminden ve şeriatından sapan biri ahirete inanmıyor demektir ve o Rabbine döneceğinden emin değildir. İşte Allah’ın hükmünden başka hükümlere uyan kişilerin tabiatlarının gerçek bir tasviri… Bu tasvir, ruhların gerçek mahiyetlerini belirginleştirmekte, onları derinden kaynaklanan, gerçekçi bir sıfatla nitelendirmektedir.

Sonra bakışlar sahnenin dışına yöneliyor. Orada cennetle cehennemi ayıran bir engel ilişiyor gözlerimize. Bu engelin üzerinde bazı insanlar duruyor ve bunlar cehennem ehli ile cennet ehlini yüzlerinden, belirtilerinden tanıyorlar. O halde, bakalım kimdir bunlar, cennet ve cehennem ehli ile ne işleri vardır?