Bismillahirrahmanirrahim

TEK KURTULUŞ

 Hamd Âlemlerin Rabbi olan Allah (c.c)’a mahsustur. Selat ve selam ise Allah Resulü‘ne ehlibeytine müminlerin üzerine olsun inşallah.

وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّٰهِ جَم۪يعًا وَلَا تَفَرَّقُواۖ

Hep birlikte Allah’ın ipine (kitabına, dinine) sımsıkı sarılın. Parçalanıp ayrılmayın.

(Ali İmran 103)

İlahi vahyin son aşaması olan Kur’an insanlığa nihai teklifler bütünü olarak sunulmuştur. Kur’an insana hayata ve topluma yönelik bir mesajdır. O kendine özgü dünyasından hayata yön vermek ve insanlığı kurtuluşa erdirmek arzusuyla kopup gelmiştir. İnsanın kurtuluşu Allah (c.c)’nun birliğini kavrayıp O’nun iradesine teslim olması ve dürüst bir şekilde yaşayıp imana pratik bir anlam kazandırması ile mümkün olur.

لَقَدْ اَرْسَلْنَا نُوحًا اِلٰى قَوْمِه۪ فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّٰهَ مَا لَكُمْ مِنْ اِلٰهٍغَيْرُهُۜ اِنّ۪ٓي اَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظ۪يمٍ

Andolsun biz Nuh’u kendi kavmine (halkına bir elçi olarak) gönderdik. Dedi ki: ‘Ey kavmim, Allah’a kulluk edin, sizin O’ndan başka ilahınız yoktur. Doğrusu ben, sizin için büyük bir günün azabından korkmaktayım.’

(Araf 59)

فَتَوَلّٰى عَنْهُمْ وَقَالَ يَا قَوْمِ لَقَدْ اَبْلَغْتُكُمْ رِسَالَاتِ رَبّ۪ي وَنَصَحْتُ لَكُمْۚفَكَيْفَ اٰسٰى عَلٰى قَوْمٍ كَافِر۪ينَ۟

(Şu’ayb) onlardan öteye döndü de: “Ey kavmim! dedi, ben size Rabbimin gönderdiği gerçekleri duyurdum ve size öğüt verdim, artık kâfir bir kavme nasıl acırım?”

(Araf 93)

Kur’an’ın temel gayelerinden biri de yeryüzünde adaletli bir sosyal düzen oluşturup insanlığın temel haklarını ve değerlerini korumaktır. Bunun için iyiliği emredip ayakta tutmak kötülüğü de gerekirse güç kullanarak ortadan kaldırmak Müslüman toplumun görevidir.

هَٓا اَنْتُمْ اُو۬لَٓاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَلَا يُحِبُّونَكُمْ وَتُؤْمِنُونَ بِالْكِتَابِ كُلِّه۪ۚ وَاِذَالَقُوكُمْ قَالُٓوا اٰمَنَّاۗ وَاِذَا خَلَوْا عَضُّوا عَلَيْكُمُ الْاَنَامِلَ مِنَ الْغَيْظِۜ قُلْمُوتُوا بِغَيْظِكُمْۜ اِنَّ اللّٰهَ عَل۪يمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ

İşte siz öyle kimselersiniz ki, onları seversiniz, halbuki onlar sizi sevmezler, siz kitap(lar)ın hepsine inanırsınız, onlarsa sizinle buluştukları zaman “inandık” derler. Başbaşa kaldıkları zaman da kinlerinden dolayı parmaklarının uçlarını ısırırlar. De ki: “kininizle geberin!”. Şüphesiz ki Allah göğüslerin (gönüllerin) özünü bilir.

(Ali İmran 119)

Rabbim bizleri doğru yolda yaşayıp ölenlerden eylesin âmin.