B\u0130SM\u0130LLAH\u0130RRAHMAN\u0130RRAH\u0130M<\/strong><\/p>\n

Hamd kendisinden ba\u015fka ilah olmayan, mutlak manada tek g\u00fc\u00e7 ve kudret sahibi olan Allah\u2019a mahsustur. Salat ve selam t\u00fcm peygamberlerin ve onlar\u0131 takip eden tabilerinin \u00fczerine olsun.<\/p>\n

118- (Sava\u015ftan) Geri b\u0131rak\u0131lan \u00fc\u00e7 (ki\u015fiyi) de (ba\u011f\u0131\u015flad\u0131) .(118) \u00d6yleki, b\u00fct\u00fcn geni\u015fli\u011fine ra\u011fmen yery\u00fcz\u00fc onlara dar gelmi\u015fti, nefisleri de kendilerine dar (s\u0131k\u0131nt\u0131l\u0131) gelmi\u015fti ve O’nun d\u0131\u015f\u0131nda (yine) Allah’tan ba\u015fka bir s\u0131\u011f\u0131nacak olmad\u0131\u011f\u0131n\u0131 iyice anlad\u0131lar. Sonra tevbe etsinler diye onlar\u0131n tevbesini kabul etti. \u015e\u00fcphesiz Allah, (yaln\u0131zca) O, tevbeleri kabul edendir, esirgeyendir.(119)<\/strong>
\n119- Ey iman edenler, Allah’tan sak\u0131n\u0131n ve do\u011fru (sad\u0131k) olanlarla birlikte olun.<\/strong>
\n120- Medine halk\u0131na ve \u00e7evresindeki bedevilere, peygamberden geri kalmalar\u0131, kendi nefislerini onun nefsine tercih etmeleri yak\u0131\u015fmaz. Bu, ger\u00e7ekten onlar\u0131n Allah yolunda bir susuzluk, bir yorgunluk, ‘dayan\u0131lmaz bir a\u00e7l\u0131k’ (\u00e7ekmeleri) , k\u00e2firleri ‘kin ve \u00f6fkeyle ayakland\u0131racak’ bir yere ayak basmalar\u0131 ve d\u00fc\u015fmana kar\u015f\u0131 bir ba\u015far\u0131 kazanmalar\u0131 kar\u015f\u0131l\u0131\u011f\u0131nda, mutlaka onlara bununla salih bir amel yaz\u0131lm\u0131\u015f olmas\u0131 nedeniyledir. \u015e\u00fcphesiz Allah, iyilik yapanlar\u0131n ecrini kaybetmez.<\/strong><\/p>\n

A\u00c7IKLAMA<\/strong><\/p>\n

118. Geriye kal\u0131\u015flar\u0131n\u0131n mazeretlerini Hz. Peygamber’e (s.a) arzetmek \u00fczere gelenler aras\u0131nda bu \u00fc\u00e7 ki\u015fi de bulunuyordu. Onlar\u0131n seksenden fazlas\u0131n\u0131 Hz. Peygamber’e yalan mazeret beyan eden m\u00fcnaaf\u0131klar te\u015fkil ediyordu. Hz. Peygamber (s.a) s\u00f6ylediklerini kabul etti ve onlar\u0131 ba\u015f\u0131ndan savd\u0131. Daha sonra s\u0131ra, ger\u00e7ek birer m\u00fc’min olan bu \u00fc\u00e7 ki\u015fiye geldi. Bunlar su\u00e7lar\u0131n\u0131 a\u00e7\u0131k\u00e7a itiraf ettiler. Bundan dolay\u0131, Hz. Peygamber, onlar\u0131n hakk\u0131ndaki karar\u0131n\u0131 tehir etti ve durumlar\u0131 konusunda Allah’tan herhangi bir karar gelinceye kadar onlarla her t\u00fcrl\u00fc sosyal m\u00fcnasebeti kesmelerini m\u00fcsl\u00fcmanlara emretti. Onlar\u0131n durumlar\u0131 hakk\u0131nda karar vermek i\u00e7in de bu ayeti kerime nazil olmu\u015ftur.
\nBu konuda, s\u00f6zkonusu \u00fc\u00e7 ki\u015finin halinin, 99. a\u00e7\u0131klama notunda ge\u00e7en yedi insan\u0131n durumundan farkl\u0131 oldu\u011fu hususu ak\u0131lda bulundurulmal\u0131d\u0131r. Onlar ise, hatalar\u0131ndan dolay\u0131 hesaba \u00e7ekilmeden \u00f6nce kendi kendilerini cezaya \u00e7arpt\u0131rm\u0131\u015flard\u0131.
\n119. Durumlar\u0131, bu ayeti kerimede belirtilen \u00fc\u00e7 ki\u015fi, Ka’b b. Malik, Hilal b. Umeyye ve Marare b. Ruba’i idi. Bunlar, daha \u00f6nce de s\u00f6ylendi\u011fi gibi samimi birer m\u00fc’min idiler. Bu hadiseden \u00f6nce samimiyetlerini ispat edecek bir\u00e7ok delil ortaya koymu\u015flard\u0131. Son ikisi Bedir Harbine de kat\u0131lm\u0131\u015flard\u0131. Dolay\u0131s\u0131yla imanlar\u0131, her t\u00fcrl\u00fc \u015f\u00fcpheden uzakt\u0131. Ka’b ise, Bedir sava\u015f\u0131na kat\u0131lmam\u0131\u015f olmas\u0131na ra\u011fmen Hz. Peygamber’in (s.a) di\u011fer b\u00fct\u00fcn seferlerine i\u015ftirak etmi\u015f bulunuyordu. Fakat yapt\u0131klar\u0131 t\u00fcm bu hizmetlerine ra\u011fmen b\u00fct\u00fcn sa\u011flam m\u00fcsl\u00fcmanlar\u0131n cihada gitmeleri emredildi\u011fi Teb\u00fbk Seferi gibi \u00e7ok kritik bir zamanda g\u00f6stermi\u015f olduklar\u0131 ihmalden dolay\u0131 \u015fiddetle cezaland\u0131r\u0131ld\u0131lar.
\nTeb\u00fbk d\u00f6n\u00fc\u015f\u00fcnde Hz. Peygamber (s.a) m\u00fcsl\u00fcmanlara, sefere kat\u0131lmayanlardan t\u00fcm alakalar\u0131n\u0131 kesmelerini emretti. Hatta o kadar ki m\u00fcsl\u00fcmanlar bunlar\u0131n selam\u0131n\u0131 bile almayacaklard\u0131. Bu \u015fekilde devam eden sosyal boykot ve tecritten k\u0131rk g\u00fcn sonra, ailelerine de, onlarla te\u015frik-i mesaide bulunmamalar\u0131 emredildi. Velhas\u0131l, onlar Medine’de bu ayette de anlat\u0131ld\u0131\u011f\u0131 gibi, \u00e7ok k\u00f6t\u00fc bir duruma d\u00fc\u015ft\u00fcler. Nihayet, elli g\u00fcnl\u00fck bir boykottan sonra s\u00f6zkonusu \u00fc\u00e7 ki\u015finin affedildiklerini ilan eden bu ayet nazil oldu.
\nYukar\u0131da zikredilen boykot hikayesi, bu \u00fc\u00e7 ki\u015fiden biri olan Ka’b b. Malik taraf\u0131ndan detayl\u0131 olarak anlat\u0131lm\u0131\u015ft\u0131r. Ya\u015f\u0131 ilerleyip g\u00f6zleri de g\u00f6rmez bir hale geldi\u011finde, hikayesini kendisine her yerde e\u015flik eden o\u011flu Abdullah’a bizzat kendisi anlatm\u0131\u015ft\u0131r. Bu hikaye, herkes i\u00e7in g\u00fczel bir ders oldu\u011fundan Ka’b b. Malik’in kendi ifadesi ile aynen aktar\u0131yoruz:
\nHz. Peygamber (s.a) her ne zaman m\u00fcsl\u00fcmanlar\u0131 cihada haz\u0131rlanmalar\u0131 i\u00e7in te\u015fvik ettiyse ben de bu hususta haz\u0131rl\u0131klar yapmaya karar verirdim. Fakat eve gitti\u011fimde “Acelesi yok, hele bir zaman\u0131 gelsin, haz\u0131rl\u0131klar\u0131m\u0131 kolayca yapar, yola koyulurum” diyerek ihmalkarl\u0131k yapard\u0131m. Bu ihmalcilik durmay\u0131p devam etti. Bu \u015fekilde, ordu sefere \u00e7\u0131kaca\u011f\u0131 zamana kadar haz\u0131rl\u0131klar\u0131 yine ihmal ettim. Hi\u00e7bir haz\u0131rl\u0131k yapmad\u0131\u011f\u0131m halde kendi kendime, “Adam sende, bir iki g\u00fcn sonra ben de haz\u0131rlan\u0131r, onlara yolda yeti\u015firim” dedim. Fakat ihmalkar olu\u015fum niyetlerimi uygulamaya koymaktan beni yine al\u0131koydu. Sonunda orduya kat\u0131labilmem i\u00e7in hi\u00e7bir f\u0131rsat kalmad\u0131. Bedbahtl\u0131\u011f\u0131ma ilaveten, sefere kat\u0131lmay\u0131p Medine’de kalan di\u011fer kimselerin de ya m\u00fcnaf\u0131k ya da ya\u015fl\u0131 veya cihada gitmeleri uygun olmayan insanlar oldu\u011funu g\u00f6r\u00fcnce hepten mahvoldum ve bu vicdan\u0131m\u0131 s\u00fcrekli kemirdi durdu.
\nHer defas\u0131nda oldu\u011fu gibi, Teb\u00fbk seferinden d\u00f6n\u00fc\u015f\u00fcnde de Hz. Peygamber (s.a) , mescidde iki rekat namaz k\u0131ld\u0131. Daha sonra, halkla g\u00f6r\u00fc\u015fmek \u00fczere orada oturdu. \u00d6nce say\u0131lar\u0131, seksen k\u00fcsur olan m\u00fcnaf\u0131klar huzuruna geldi, ciddi ciddi yeminlerle utanmadan asl\u0131 astar\u0131 olmayan uydurma mazeretlerini s\u00f6ylediler. Hz. Peygamber (s.a) , onlardan herbirinin uydurma hikayelerini dinledi, g\u00f6sterdikleri g\u00f6r\u00fcn\u00fc\u015fteki mazeretlerini kabul etti ve kalblerinde gizlediklerini ise: “Allah sizi affetsin” diyerek Allah’a havale etti. Daha sonnra mazeret beyan etme s\u0131ras\u0131 bana geldi. Rasulullah’a do\u011fru y\u00fcr\u00fcd\u00fcm ve selam verdim. G\u00fcl\u00fcmseyerek, “Peki seni ne tuttu?” dedi. (Bir an duraklad\u0131m) . Vallahi, \u015fu d\u00fcnyadan her kim olursa olsun, onu ikna etmek i\u00e7in bir veya birka\u00e7 mazeret uydurabilirdim. \u00c7\u00fcnk\u00fc konu\u015fma ve ikna sanat\u0131nda pek mahir biriydim. Fakat burada benden a\u00e7\u0131klama yapmam\u0131 isteyen Y\u00fcce Peygamber’di. \u0130nan\u0131yorum ki \u015fayet ben onu, \u015fu anda yalan mazeretler uydurarak kand\u0131rsam bile, Allah s\u00f6zkonusu durum hakk\u0131nda hakikat\u0131 ona bildirir ve tekrar onu \u00f6fkelendirirdim. \u00d6te yandan, e\u011fer do\u011fruyu s\u00f6ylesem bir an i\u00e7in belki onu k\u0131zd\u0131rm\u0131\u015f olmama ra\u011fmen umulur ki, Allah beni affedebilirdi. \u0130\u015fte bunun i\u00e7in, dedim ki “Hay\u0131r! Ya Rasulullah, vallahi benim sizden geri kalmama sebep olacak hi\u00e7bir \u00f6zr\u00fcm yoktu. Ben, Teb\u00fbk seferine kat\u0131lmak i\u00e7in her y\u00f6nden her zamankinden daha \u00e7ok haz\u0131rlanabilecek g\u00fc\u00e7teydim.” Bunun \u00fczerine Hz. Peygamber (s.a) “Hakikaten bu \u015fah\u0131s do\u011fru s\u00f6yledi” dedi. Daha sonra bana d\u00f6nd\u00fc ve: “Ey Ka’b, haydi kalk, Allah hakk\u0131nda h\u00fckmedinceye kadar bekle” buyurdu.
\nBen de kalkt\u0131m ve kabilemin mensuplar\u0131 aras\u0131ndaki yerime oturdum. Hi\u00e7bir mazeret ileri s\u00fcrmedi\u011fim i\u00e7in etraf\u0131mdakiler hemen beni d\u00fcrtmeye ve azarlamaya ba\u015flad\u0131lar. Bu durumda \u015feytan bana “git ve yalan mazeretler uydur” diyordu. Fakat benden ba\u015fka ayn\u0131 \u015feyi s\u00f6yleyen, Marare b. Rebi ve Hilal b. \u00dcmeyye gibi daha iki iyi kimsenin de bulundu\u011funu \u00f6\u011frenince, s\u00f6ylediklerimden dolay\u0131 memnun oldum ve do\u011fru ne ise onda sebat ettim.
\nBu olaydan sonra, Hz. Peygamber (s.a) ayn\u0131 durumda olan \u00fc\u00e7\u00fcm\u00fczle m\u00fcsl\u00fcmanlar\u0131n konu\u015fmas\u0131n\u0131 yasaklayan bir emirname \u00e7\u0131kard\u0131. Di\u011fer iki ki\u015fi evlerine kapand\u0131klar\u0131 halde ben evimden d\u0131\u015far\u0131 \u00e7\u0131kar, namazlar\u0131 cemaatle k\u0131lar ve \u00e7ar\u015f\u0131 pazarda dola\u015f\u0131rd\u0131m. Benimle hi\u00e7bir kimse konu\u015fmad\u0131\u011f\u0131 i\u00e7in bana hi\u00e7 tan\u0131d\u0131\u011f\u0131 olmayan yabanc\u0131 bir \u015fehirdeymi\u015fim gibi geliyordu. Mescide vard\u0131\u011f\u0131mda, daha \u00f6nceleri oldu\u011fu gibi selam\u0131m\u0131 verir ve Hz. Peygamber’in (s.a) selam\u0131m\u0131 almas\u0131n\u0131 beyhude yere beklerdim. Sonra namaz\u0131 Rasulullah’a (s.a) yak\u0131n k\u0131lard\u0131m ve gizlice onu g\u00f6zetlerdim. Namaz\u0131ma durdu\u011fum s\u0131ra, bana do\u011fru d\u00f6nerdi. Fakat ben onun taraf\u0131na bak\u0131nca da y\u00fcz\u00fcn\u00fc \u00e7evirirdi. Bu durum b\u00f6yle s\u00fcr\u00fcp benim i\u00e7in dayan\u0131lmaz bir hal al\u0131nca, bir g\u00fcn, amcam\u0131n o\u011flu olan ve \u00e7ocukluktan beri arkada\u015f\u0131m ye\u011fenim Ebu Katade’yi g\u00f6rmeye gittim. Bah\u00e7esinin duvar\u0131n\u0131 t\u0131rmanarak a\u015ft\u0131m ve selam verdim, fakat vallahi o bile selam\u0131m\u0131 almad\u0131. Bunun \u00fczerine ben de:
\n-Ey Ebu Katade, Allah ad\u0131na sana soruyorum, ben Allah’\u0131 ve Rasul\u00fcn\u00fc sevmiyor muyum? dedim. Fakat sustu, cevap vermedi. Tekrar Allah ad\u0131na sordum. Yine s\u00fckut etti. \u00dc\u00e7\u00fcnc\u00fc bir daha Allah ad\u0131na tekrar and verdim. Bu defa sadece:
\n-Allah ve Rasul\u00fc daha iyi bilir diye cevap verdi. G\u00f6zlerim ya\u015fla doldu ve oradan da umutsuzca ayr\u0131ld\u0131m, geri d\u00f6nd\u00fcm.
\nO g\u00fcnlerde ba\u015fka bir hadise daha olmu\u015ftu. Bir keresinde pazardan ge\u00e7erken bir Suriyeli bana gelerek ipek i\u00e7ine sar\u0131l\u0131 bir mektup verdi. Bu mektup Gassan kral\u0131ndan geliyordu ve \u015f\u00f6yle diyordu: “Haber ald\u0131\u011f\u0131m\u0131za g\u00f6re senin liderin, bu g\u00fcnlerde sana eza ve cefa ediyormu\u015f. Fakat sen, \u00f6yle de\u011fersiz alalade bir \u015fah\u0131s olmad\u0131\u011f\u0131n i\u00e7in biz senin orada heba olmana r\u0131za g\u00f6stermeyiz. Binaenaleyh, bize gel, sana \u015fan\u0131na lay\u0131k bir h\u00fcrmet ve ihsanda bulunuruz.” Mektubu okuyup bitirince kendi kendime “\u0130\u015fte bir imtihan daha” dedim ve derhal mektubu yanmakta olan oca\u011f\u0131n i\u00e7ine att\u0131m.
\nBoykotun k\u0131rk\u0131nc\u0131 g\u00fcn\u00fc faland\u0131, bir g\u00fcn bakt\u0131m birisi Hz. Peygamber’den, bundan b\u00f6yle art\u0131k han\u0131mdan da ayr\u0131 kalaca\u011f\u0131m haberini getirdi. “Onu bo\u015fayacak m\u0131y\u0131m?” diye sordum. “Hay\u0131r” dedi. “Sadece ayr\u0131 duracaks\u0131n.” Bu haber \u00fczerine han\u0131ma: “Baban\u0131n evine git ve Allah’tan benim hakk\u0131mda bir h\u00fck\u00fcm gelinceye kadar bekle” dedim.
\nNihayet boykotun ellinci g\u00fcn\u00fc sabah namaz\u0131n\u0131 k\u0131ld\u0131ktan sonra, son derece \u00fczg\u00fcn evimin dam\u0131nda otururken, tam o s\u0131rada “Ka’b ibn Malik, m\u00fcjde” diye olanca kuvvetiyle ba\u011f\u0131ran birisinin sesini i\u015fittim. Hemen Allah’\u0131n huzurunda secdeye kapand\u0131m. \u00c7\u00fcnk\u00fc aff\u0131m i\u00e7in gerekli emrin gelmi\u015f oldu\u011funu anlam\u0131\u015ft\u0131m. Az sonra, tevbemin kabul\u00fcnden dolay\u0131 beni tebrik etmek i\u00e7in ko\u015fanlarla evimiz dolup ta\u015fmaya ba\u015flad\u0131. Kalkt\u0131m ve do\u011fruca mescide gittim. Mutluluktan Hz. Peygamber’in (s.a) y\u00fcz\u00fcn\u00fcn par\u0131ldad\u0131\u011f\u0131n\u0131 g\u00f6r\u00fcyordum. Selam\u0131m\u0131 ald\u0131 ve \u015f\u00f6yle buyurdular: “Seni tebrik ederim, bug\u00fcn hayat\u0131n\u0131n en hay\u0131rl\u0131 g\u00fcn\u00fcd\u00fcr.”
\n-“Ya Rasulullah (s.a) bu m\u00fcjde sizden mi, yoksa Allah taraf\u0131ndan m\u0131” diye sordum. O da, “Hay\u0131r Allah’tand\u0131r” diye cevap verdi. Daha sonra bu ayetleri (117 ve 118) okudu. “Ey Allah’\u0131n Rasul\u00fc, tevbe i\u00e7in b\u00fct\u00fcn mal\u0131m\u0131 m\u00fclk\u00fcm\u00fc sadaka olarak ba\u011f\u0131\u015flamam isteniyor mu?” diye sordum. Allah’\u0131n Rasul\u00fc:
\n-“(Hay\u0131r) mal\u0131n\u0131n bir k\u0131sm\u0131n\u0131 kendine al\u0131koy. B\u00f6ylesi senin i\u00e7in daha hay\u0131rl\u0131d\u0131r” buyurdu. Buna g\u00f6re ben de:
\n-\u015eu Hayber’deki hissemi al\u0131korum, dedim. Geri kalan mal\u0131m\u0131n t\u00fcm\u00fcn\u00fc sadaka olarak da\u011f\u0131tt\u0131m ve daha sonra Allah’a \u015f\u00f6yle yemin ettim: “Allah beni bu badireden ancak do\u011frulu\u011fumla kurtard\u0131. Art\u0131k ben, bundan b\u00f6yle ya\u015fad\u0131\u011f\u0131m s\u00fcrece do\u011frudan ba\u015fka hi\u00e7bir s\u00f6z s\u00f6ylemeyece\u011fim. \u015eu ana kadar da ger\u00e7e\u011fin aleyhinde kasten bir s\u00f6z s\u00f6ylememi\u015f olmam bundand\u0131r. \u0130n\u015faallah, ayn\u0131 \u015fekilde gelecekte Allah’\u0131n beni yalanlardan koruyaca\u011f\u0131n\u0131 umar\u0131m.”
\nBu k\u0131ssa ibret al\u0131nacak bir \u00e7ok dersleri i\u00e7ermektedir. Her m\u00fc’minin bunlar\u0131, kafas\u0131na ve kalbine nak\u015fetmesi gerekir.
\nBu derslerin ilki ve en \u00f6nemlisi \u015fudur: \u0130slam ile k\u00fcf\u00fcr aras\u0131nda s\u00fcren \u00e7at\u0131\u015fma son derece \u00f6nemli ve hassast\u0131r. Bu hususta m\u00fcmk\u00fcn oldu\u011fu kadar uyan\u0131k ve dikkatli olmal\u0131y\u0131z. Faal olarak “k\u00fcf\u00fcr” taraf\u0131na kat\u0131lan kimsenin durumunu anlatmak gereksizdir, zira o a\u00e7\u0131kt\u0131r. E\u011fer bir m\u00fcsl\u00fcman \u00f6mr\u00fcnde bir kere bile olsa, \u0130slam’\u0131n yan\u0131nda yer almakta en ufak bir ihmal g\u00f6sterse ve bunu da hi\u00e7bir art niyeti olmaks\u0131z\u0131n yapsa dahi, b\u00fct\u00fcn hayat\u0131 boyunca yapt\u0131\u011f\u0131 ibadetleri, amelleri ve \u0130slam u\u011frunda bulundu\u011fu fedakarl\u0131klar\u0131 t\u00fcm\u00fcyle kaybetme ile kar\u015f\u0131 kar\u015f\u0131ya kal\u0131r. \u0130\u015fte Bedir, Uhud, Ahzab ve Huneyn sava\u015flar\u0131nda b\u00fcy\u00fck i\u015fler ba\u015farm\u0131\u015f ve samimiyet ve imanlar\u0131 \u015f\u00fcpheden b\u00fct\u00fcn\u00fcyle uzak de\u011ferli kimselere bile b\u00f6yle \u015fiddetli bir tav\u0131r al\u0131nmas\u0131 bundand\u0131r.
\nBirincisi kadar \u00f6nemli olan ikinci hususa gelince, ki\u015fi vazifesini yaparken en ufak bir ihmali bile kesinlikle d\u00fc\u015f\u00fcnmeli. \u00c7\u00fcnk\u00fc bu t\u00fcr bir ihmal ki\u015fiyi affedilmez su\u00e7lar aras\u0131nda say\u0131lan b\u00fcy\u00fck bir g\u00fcnah\u0131 i\u015flemeye g\u00f6t\u00fcr\u00fcr. Bir kimsenin herhangi bir art niyet olmadan bir su\u00e7u i\u015flemesi ger\u00e7e\u011fi bile ki\u015fiyi cezaland\u0131rmadan kurtaramaz.
\nSon olarak bu olaydan alaca\u011f\u0131m\u0131z ders \u015fudur: Bu k\u0131ssa bize, Hz. Peygamber’in (s.a) liderli\u011finde ortaya konan toplum modelinin ger\u00e7ek \u00f6z\u00fcn\u00fc g\u00f6steriyor. Bir tarafta, haince i\u015fleri herkes taraf\u0131ndan \u00e7ok iyi bilinen m\u00fcnaf\u0131klar vard\u0131. Kendilerinden, sergiledikleri haince davran\u0131\u015flardan daha iyisi beklenmedi\u011fi i\u00e7in ileri s\u00fcrd\u00fckleri yalan mazeretleri hi\u00e7 itiraz etmeden kabul edildi. Di\u011fer tarafta, m\u00fc’min oldu\u011fu ispat edilmi\u015f ve her t\u00fcr \u015f\u00fcpheden uzak fedakarl\u0131klar\u0131 olan o \u00fc\u00e7 ki\u015finin halini bir d\u00fc\u015f\u00fcnelim. Onlar, kendilerini hakl\u0131 \u00e7\u0131karmak \u00fczere hi\u00e7bir yalan hikaye uydurmay\u0131p aksine kabahatlerini a\u00e7\u0131k ve net olarak itiraf ettiler. Fakat, m\u00fcnaf\u0131klar\u0131n tersine, a\u011f\u0131r bir cezaya \u00e7arpt\u0131r\u0131ld\u0131lar. Bu ceza onlara, imanlar\u0131 hakk\u0131nda bir \u015f\u00fcphe bulundu\u011fundan dolay\u0131 de\u011fil, fakat o kendileri gibi ger\u00e7ek m\u00fc’minlerin, ancak bir m\u00fcnaf\u0131\u011fa yak\u0131\u015facak davran\u0131\u015fa benzer bir davran\u0131\u015f sergiledi\u011fi i\u00e7in verildi. B\u00f6ylece, bu ceza ile, hat\u0131rlat\u0131lmak istenen husus \u015fu idi: “Siz d\u00fcnyan\u0131n tad\u0131 tuzusunuz. Ama sizin gibi iyi insanlar da bozulursa, o zaman, bu d\u00fcnyan\u0131n tad\u0131 tuzu nereden gelecek?”
\nMeselenin dikkate de\u011fer bir ba\u015fka y\u00f6n\u00fc de vard\u0131r. Bu olayda, liderin ve onun takip\u00e7isi m\u00fcsl\u00fcman toplumun ortaya koyduklar\u0131 tav\u0131r ger\u00e7ekten e\u015fsizdir. Az\u0131c\u0131k dahi olsa herhangi bir kin ve \u00f6fke duygusu kar\u0131\u015ft\u0131rmamak \u015fart\u0131yla lider, \u015fefkat duygusundan da ayr\u0131lmaks\u0131z\u0131n tebaas\u0131n\u0131 -gerektiriyorsa- en \u015fiddetli bir \u015fekilde cezaland\u0131rabilir. Onun cezas\u0131, baban\u0131n o\u011fluna verdi\u011fi cezaya benzer. Babal\u0131k \u015fefkatinin ne oldu\u011funu anlar anlamaz ki\u015fi, liderinin de, kendisine verdi\u011fi cezan\u0131n, hareketlerini \u0131slaha y\u00f6nelik, dolay\u0131s\u0131yla kendi hayr\u0131na oldu\u011funu anlar. B\u00f6ylece takip\u00e7i \u00e7ok zor \u015fartlar alt\u0131nda bile en m\u00fckemmel itaat \u00f6rne\u011fini sergiler. A\u011f\u0131r cezaland\u0131rmadan muzdarip olur ama bunu \u015fahsi veya taassubi gurur meselesi yaparak liderine ba\u015fkald\u0131rmay\u0131 asla d\u00fc\u015f\u00fcnmez. Hatta \u00f6nderin sevgisine kar\u015f\u0131 kalbinde hi\u00e7bir nefret beslemez, aksine onu \u00f6ncekinden daha \u00e7ok sevmeye ba\u015flar. Hayat\u0131n\u0131n bu en mutsuz s\u00fcresi boyunca liderinden sadece \u015fefkatli bir bak\u0131\u015f\u0131n \u00f6zlemini \u00e7eker. B\u00f6yle bir kimsenin durumu, umudu g\u00f6kte g\u00f6rd\u00fc\u011f\u00fc bir bulut par\u00e7as\u0131nda olan kurakl\u0131k ve k\u0131tl\u0131k i\u00e7inde k\u0131vranan \u00e7ift\u00e7iye benzer.
\n\u015eimdi de, hi\u00e7bir toplum taraf\u0131ndan g\u00f6sterilemeyen en kuvvetli disiplin ve en y\u00fcksek ahlaki espiyi ortaya koyan \u0130slam Toplumuna bir g\u00f6z atal\u0131m. Liderin emretmesiyle bir toplum s\u00f6zkonusu ki\u015filere b\u00fct\u00fcn\u00fcyle yabanc\u0131 hale geliyor. Liderin boykot ilan etmesiyle genel olarak da, \u00f6zel olarak da b\u00fct\u00fcn\u00fcyle bir toplum o ferde yabanc\u0131 oluyor. O kadar ki, en yak\u0131n akraba ve candan arkada\u015flar\u0131 bile onunla konu\u015fmamaktad\u0131r art\u0131k. Hatta han\u0131m\u0131 bile onu kendi ba\u015f\u0131na terketmektedir. \u00c7evresindekilerden samimiyeti konusunda \u015f\u00fcphe edip etmediklerini kendisine s\u00f6ylemeleri hususunda yeminle yalvar\u0131yor. Fakat \u00f6mr\u00fcn\u00fc beraber ge\u00e7irdi\u011fi en samimi arkada\u015flar\u0131 bile, gerekli \u015fahitli\u011fi Allah ve Rasul\u00fcnden istemesi gerekti\u011fini s\u00f6yleyerek ge\u00e7i\u015ftiriyorlar.
\nAma g\u00f6sterilen bu s\u0131k\u0131 disipline ra\u011fmen, toplumdaki ahlaki espiri, kimsenin k\u00f6t\u00fcl\u00fc\u011fe ba\u015fka k\u00f6t\u00fcl\u00fckleri ilave ederek bu d\u00fc\u015fk\u00fcn karde\u015finin durumundan avantajlar sa\u011flamaya \u00e7al\u0131\u015fmayacak kadar y\u00fcce ve temizdir. Aksine her fert, karde\u015finin bu g\u00f6zden d\u00fc\u015fm\u00fc\u015f haline \u00fcz\u00fcl\u00fcyor ve affedilir edilmez de onu kucaklay\u0131p ba\u011f\u0131rlar\u0131na basmak i\u00e7in yar\u0131\u015f\u0131yorlar. Zaten ona m\u00fcjdeyi vermek i\u00e7in evine aceleyle ko\u015fu\u015fmalar\u0131 da bundand\u0131r.
\nKur’an’\u0131n olu\u015fturmak istedi\u011fi d\u00fcr\u00fcst toplum modeli i\u015fte yukar\u0131da anlat\u0131ld\u0131\u011f\u0131 gibidir.
\nAllah’\u0131n, onlar\u0131 sadece affetti\u011fini bildirmekle kalmay\u0131p, ayn\u0131 zamanda Tevvab (Tevbeleri kabul eden) ve Rahim (Merhamet eden) s\u0131fatlar\u0131 da zikretmesinin nedenini, bu sebeb-i n\u00fczul a\u00e7\u0131klar. Bu, elli g\u00fcnl\u00fck cezalar\u0131 s\u00fcresince g\u00f6sterdikleri samimiyetlerinin bir sonucuydu. B\u00f6yle yapmay\u0131p da \u015fayet onlar; kabahati i\u015fledikten sonra k\u00fcstahl\u0131k g\u00f6steren ve gururu rencide olan herhangi birinin yapaca\u011f\u0131 gibi \u00f6fkeyle ve uygunsuz hareketlerle kar\u015f\u0131l\u0131k verseydiler veya boykot s\u00fcresince, adeta toplumla olan ba\u011flar\u0131 koparmak pahas\u0131na bu karara asla boyun e\u011fmeyecekleri gibi bir anlama gelen tav\u0131rda bulunsayd\u0131lar ya da bu boykot s\u00fcresini, toplum i\u00e7inde memnuniyetsizlikleri yayg\u0131nla\u015ft\u0131rmak ve lidere kar\u015f\u0131 g\u00fc\u00e7l\u00fc bir “muhalefet” olu\u015fturmak i\u00e7in b\u00fct\u00fcn ho\u015fnutsuzlar\u0131 etraflar\u0131nda toplamakla ge\u00e7irmi\u015f olsayd\u0131lar, i\u015fte o zaman toplumdan kesinlikle uzakla\u015ft\u0131r\u0131l\u0131p ihra\u00e7 edilmi\u015f olacaklard\u0131. Ve adeta onlara \u015f\u00f6yle denilecekti: “Art\u0131k gidiniz ve kendi benlik putunuza tap\u0131n\u0131z! \u00c7\u00fcnk\u00fc bundan b\u00f6yle art\u0131k Allah’\u0131n Kelimesi’ni y\u00fcceltmek i\u00e7in size hi\u00e7bir imkan verilmeyecektir.” Fakat bu \u00fc\u00e7 ki\u015fi, kendilerine a\u00e7\u0131k olmas\u0131na ra\u011fmen bu tip yolu benimsemediler. Aksine g\u00f6r\u00fcld\u00fc\u011f\u00fc gibi farkl\u0131 bir yol tuttular ve Allah’a kul olma \u00f6zelli\u011fi sayesinde, kalblerinde bulunabilecek her t\u00fcrl\u00fc putu yok ettiklerini kendilerini Allah’\u0131n yoluna tamam\u0131yla vakfetmi\u015f olduklar\u0131n\u0131, \u0130slam toplumuna kat\u0131l\u0131rken bir daha geri d\u00f6nmemek i\u00e7in b\u00fct\u00fcn gemilerini yakt\u0131klar\u0131n\u0131, bu u\u011furda her t\u00fcrl\u00fc muameleye dayanacaklar\u0131n\u0131, fakat yine de \u0130slam \u00fcmmeti i\u00e7inde kalmak pahas\u0131na \u015fiddetli a\u015fa\u011f\u0131lanmalara g\u00f6\u011f\u00fcs gereceklerini ispat ettiler. Bundan dolay\u0131 da, evvelki haysiyet ve \u015ferefleriyle yeniden cemaate kabul edildiler. \u0130\u015fte o affedili\u015fin \u015fefkatli kelimeleri: “Allah, onlara \u015fefkati ile y\u00f6neldi, ki onlarda O’na tevbe etsinler.” Hadisenin ger\u00e7ek \u00e7ehresini, Kur’an-\u0131 Kerim, bu veciz ifadelerle tasvir etmi\u015ftir. \u0130lk \u00f6nce Mevla ilgisini bu \u00fc\u00e7 kulundan esirgemi\u015f, fakat hala kendi Rahmet kap\u0131s\u0131n\u0131 terketmemi\u015f olduklar\u0131n\u0131 ve buruk, peri\u015fan kalbleri ile orada beklediklerini g\u00f6r\u00fcnce onlar\u0131n sadakatlar\u0131n\u0131 takdir ederek tekrar cemaate dahil etmek i\u00e7in onlara y\u00f6nelmi\u015ftir.<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

B\u0130SM\u0130LLAH\u0130RRAHMAN\u0130RRAH\u0130M Hamd kendisinden ba\u015fka ilah olmayan, mutlak manada tek g\u00fc\u00e7 ve kudret sahibi olan Allah\u2019a mahsustur. Salat ve selam t\u00fcm peygamberlerin ve onlar\u0131 takip eden tabilerinin \u00fczerine olsun. 118- (Sava\u015ftan) Geri b\u0131rak\u0131lan \u00fc\u00e7 (ki\u015fiyi) de (ba\u011f\u0131\u015flad\u0131) .(118) \u00d6yleki, b\u00fct\u00fcn geni\u015fli\u011fine ra\u011fmen yery\u00fcz\u00fc onlara dar gelmi\u015fti, nefisleri de kendilerine dar (s\u0131k\u0131nt\u0131l\u0131) gelmi\u015fti ve O’nun d\u0131\u015f\u0131nda (yine) […]<\/p>\n","protected":false},"author":13,"featured_media":9540,"comment_status":"open","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"footnotes":""},"categories":[1],"tags":[],"class_list":["post-9539","post","type-post","status-publish","format-standard","has-post-thumbnail","hentry","category-gundem"],"yoast_head":"\n