Semi: kökünden gelen ism-i fail bir kelimedir. Semi’ lugatta; işitmek, dinlemek, kulak vermek, kabul etmek, itaat etmek, duymak gibi manalara gelir.

Yüce Allah’ın sıfatı olarak es-Semi’; bütün sözlerin gizlisini, açığını, kalpte geçenleri, hislerde dahi her şeyi işiten demektir. Yüce Allah kalblerde geçen ve söylenen, iyi kötü fısıltılara varıncaya kadar her şeyi duyar ve dilediği şekilde icabet eder.

Yüce Allah’ın Semi’ ismi Kur’an-ı Kerim’de birçok ayet-i kerimelerde geçmektedir. Bu hususta iki tane ayet-i kerime okuyalım.

هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُ قَالَ رَبِّ هَبْ لِي مِن لَّدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاء

Orada Zekeriya Rabbine dua etti: “Rabbim, bana katından tertemiz bir soy armağan et. Doğrusu Sen, duaları işitensin” dedi.( Al-i İmran Suresi: 38)

Yüce Allah’ın işitmesine zaman ve mekan engel olamaz. O’nun işitmesi için herhangi bir vasıtaya da ihtiyaç yoktur. O geçmişi, hali, geleceği, her şeyi aynı anda işitir, bütün sesleri ve çağrıları, duyuları ve duyguları birbirinden hakkıyla ayırt edip hepsine gereği gibi icabet eder. Allah ( c.c )’ın işitmesini kesinlikle insanlar kendi işitme ölçüleri içerisinde mukayese edip değerlendirmek gibi vahim bir hataya düşmemelidir.

İmam Gazali bu konuda şu tesbitleri yapmıştır. “Ne kadar gizli olursa olsun, O, her şeyi duyar… Hatta karanlık bir gecede, simsiyah bir kaya üzerinde sessizce yürüyen simsiyah karıncanın ayak seslerini bile işitir …

Hamd edicilerin hamdini duyar, müküfatlandırır, dua edenlerin yalvarışlarından haberi olur, dualarını kabul eder …

Duyar amma bizim gibi kulakla değil, yapar amma bizim gibi eli yoktur, konuşur amma bizim gibi dille değil. O bütün insanlarda olan aza ve hadisatın her şeyinden her çeşidinden münezzeh ve müberradır. Bizim gibi alet ve edevattan münezzeh kıldığımız zaman anlarız ki, O’nun duyuşu bizimkine benzemez, bambaşkadır … Duyuşu sonsuzdur …

Bu hususu ince düşünmeyen kişi, teşbih gibi, affedilmeyecek bir hataya düşebilir. Onun için çok düşünmelisin ve pek dikkatli olmalısın! “( İmam Gazali Esmaül Hüsna şerhi)

وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَإِسْمَاعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ

Bir zamanlar İbrahim, İsmail ile beraber Beytullah’ın temellerini yükseltiyor (şöyle diyorlardı:) Ey Rabbimiz! Bizden bunu kabul buyur; şüphesiz sen işitensin, bilensin.( Bakara Suresi: 127)

Niyetleri ve gayeleri bilip duaları işiten samimiyet derecelerini tesbit ederek gereği gibi icabet eden Allah ( c.c )dır.

İnsanların her çeşit sözlerini ve gönüllerinden geçenleri Allah (c.c)’ın bildiğine inan bir kimse O’nun rızasına muhalif bir söz söylemekten haya eder. O halde hayasızlık yapanların, Yüce Allah’ın semi’ sıfatına inançları tartışılır. Kötü sözlerden, ahlaksızlık ve gevezeliklerden sakına bilmenin yolu Yüce Allah’ın kendisini işittiğine dair olan inançtır.

Yüce Allah’ın işitme sıfatı ile ilgili olarak birçok hadis-i şerif vardır. Bunlardan bir tanesini okuyalım.

Hz. Aişe (radıyallahu anha) buyurdu ki: “Hamd o Allah’adır ki, bütün sesleri işitir. Israrcı (mücadeleci) kadın Havle, Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam)’i evinin yanında buldu. Resülullah (aleyhissalütu vesselam)’a birşeyler söylüyordu. Ama ne söylediğini işitmiyordum. Cenab-ı Hakk şu ayeti indirdi:” (Habibim) Zevci hakkında seninle direşip duran (nihayet halinden) Allah’a şikayet etmekte olan (kadın)ın sözünü umulduğu veçhile Allah dinlemiştir. Allah sizin konuşmanızı zaten işitiyordu. Çünkü Allah hakkıyla işitici, kemaliyle görücüdür. “( Mücadele,58\ l: Buharı, Tevhid 9; Nesai, Talak 33; İbnu Mace, Talak 25)

Yüce Allah’ın Semi’ isminin manası kapsamında subuti sıfatlarında da semi’ sıfatı incelenirken bahsedilmişti. Bu nedenle burada bu kadarla iktifa etmek durumundayız.