DİN NASİHATTIR

Gerçekten Hamd Allah(C.C)’a mahsustur. O’na hamdederiz ve O’ndan yardım dileriz. Mağfireti O’ndan ister, doğru yola iletilmemizi O’ndan bekleriz. Nefislerimizin kötülüklerinden ve amellerimizin fenalıklarından Allah(C.C)’a sığınırız.

Allah (c.c), kimi hidâyette kılmış ise, o gerçekten hidayete erişmiş­tir. Kimi de dalâlette ve sapıklıkta kılmış ise, artık o kendisi için bir dost ve yol gösteren bulamaz. Şehadet ederim ki, Allah’dan başka bir tek ilah yoktur ve O’nun eşi ve benzeri de yoktur. Yine şehadet ederim ki, Hz. Muhammed (s.a) Al­lah’ın kulu ve Rasûlüdür. Salât ve selâm O’na, Ehli Beytine, ashabına ve O’nun yolunu izleyenlere ve onun gösterdiği çizgide yürüyenlere olsun.

Ebû Rukayye Temîm İbni Evs ed-Dârî radıyallahu anh’ den rivayet edildiğine göre, Nebî sallallahu aleyhi ve sellem :“Din nasihattır” buyurdu. Biz kendisine:– Kimin için nasihattır? dedik. Peygamber Efendimiz:“Allah, Kitabı, Resûlü, mü’minlerin yöneticileri ve tüm müslümanlar için nasihattır” buyurdu. (Müslim, Îmân 95. Ayrıca bk. Buhârî, Îmân 42; Ebû Dâvûd, Edeb 59;  Tirmizî, Birr 17; Nesâî, Bey’at 31, 41)

Nasihat sözlükte; öğüt vermek, iyi ve hayırlı işlere davet, kötü ve şer olan şeylerden nehyetmek, bir işi sadece Allah rızası için yapmak, yırtık olan elbiseyi dikmek, balı mumundan süzüp arındırmak gibi çok çeşitli ve muhtevalı mânalar ifade eder.  Nasihat,Istılahta; kalpte hiçbir kötülük bulunmamak şartıyla karşıdaki insan için samimi olarak iyilik ve hayır düşünüp onun hayrına çalışmaktır. Hadisin anlamı “Dinin direği ve dini ayakta tutan nasihattır” demektir.

Nevevî’nin zikrettiği bir yoruma göre hadisteki Allah için nasihat ifadesi, sahih bir tevhid inancına sahip olup Allah’a ihlâsla kulluk etmeyi ve her türlü fenalıktan kaçınmayı, bu hususta kişinin öncelikle kendi kendinin nasihatçisi olmasını; Allah’ın kitabı için nasihat Kur’an’ın Allah kelâmı olduğunu tasdik edip emirlerini uygulamayı, ayrıca insanları buna davet etmeyi; Allah’ın resulü için nasihat, Hz. Peygamber’in nübüvvet ve risâletine inanıp emirlerine ve yasaklarına uymayı; yöneticiler için nasihat hak yolda olanlara itaat edip destek vermeyi, gerektiğinde onlara hatalarını göstermeyi, nasihat ve uyarıda bulunmayı, iyiliğe çağırmayı; müslümanların umumu için nasihat ise din ve dünya ile ilgili konularda onları iyi ve faydalı işlere yöneltmeyi, dinleriyle ilgili bilmedikleri konularda eğitmeyi, onlara iyiliği emredip kötülükten alıkoymayı ifade etmektedir (Şerḥu Müslim, II, 37-39).

Nasihat, Müslüman kardeşinin dağınıklığını gidermektir. İçine sürüklendiği açmazdan kurtulmasına yardımcı olmak veya yanlışa düşmemesi için uyarmaktır. Hadiste görüldüğü üzere -nasihatten hali olan- yani ona ihtiyacı olmayan hiç kimsede yoktur.

Nasihati kabule yanaşmayanlar genellikle kendilerini beğenmiş kimselerdir. Bu noktada esasen ihtiyacımız olan nasihat etmekten ziyade edilen nasihatlere kulak vermemiz yahut nasihate açık kişiler olmamızdır. Bireylerin ve toplumun salah ve ıslahı, ayıpları tanıma ve onları bertaraf etmek için yapılan çalışmaların sayesinde mümkündür. Gerçeklerin üzerini örtmek ve onları görmezlikten gelmek, gerçekleri değiştirmez. Bir şahıs, yer, davranış ve diyalog da  bir sorun olursa, akıllı insanlar, onu bertaraf etmek için, her türlü hatırlatma ve eleştirilere açık olurlar. Fakat cahiller ve kendini beğenmiş insanlar, böyle vakitlerde bile; övgü, dalkavukluk ve takdir edilmelerini isterler; ayıpların, kusurların ve kötülüklerin örtülü kalmasından yana tavır takınırlar. Unutmayalım ki; kemale erişmek isteyen insanlar, bu çeşit hatırlatmalardan memnun olmalıdırlar. Çünkü bu, onların tekamülünün mukaddimesidir. Yoksa sürekli olarak yerinde saymaya ve cahil kalmaya mahkum olurlar.