وَاِذْ قَتَلْتُمْ نَفْساً فَادّٰرَءْتُمْ فٖيهَاؕ وَاللّٰهُ مُخْرِجٌ مَا كُنْتُمْ تَكْتُمُونَۚ

GÜNÜN HADİSİ

138.-…Bize Alî ibn Abdillah tahdîs etti: Bize Suyân tahdîs etti: Bize Ebu’z-Zinâd, el-A’rac’dan; o da Ebû Seleme’den tahdîs etti ki, Ebû Hureyre (R) şöyle demiştir: Rasûlullah (S) sabah namazım kıl­dırdı, sonra yüzünü insanlara karşı yöneltti de şöyle buyurdu:

“(îsrâîl oğullarından) bir kimse bir öküzünü önüne katıp sürer giderken, birden öküze bindi ve ona deynekle vurdu. Bunun üzerine o hayvan:

— Şübhesiz biz bunun için yaratılmadık, bizler ancak tarla sür­mek için yaratıldık, dedi”.

İnsanlar bu haberden taaccüb ederek:

— Subhânallah! Söz söyleyen bir öküz! dediler. Bunun üzerine Rasûlullah:

— “Ben hayvanın böyle söylediğine inanıyorum, Ebû Bekr ile Umer de inanıyorlar” buyurdu.

(Ebû Hureyre dedi ki:) Rasûlullah bu kıssayı naklettiği sırada Ebû Bekr ile Umer orada cemâat içinde değillerdi.

(Yine yukarıki senedle) Peygamber (S) şöyle buyurdu: “Bir adam koyun sürüsü içinde bulunduğu sırada birden kurt hücâm etti de, o sürüden bir koyunu alıp götürdü. Çoban koyunu aradı, nihayet onu kurttan kurtardı. Bunun üzerine kurt, o adama:

— Sen bu koyunu (şimdi) benden kurtardın! Fakat yırtıcı hay­vanlar gününde, koyunun benden başka çobanı bulunmadığı o gün­de koyunu benden kim kurtaracak? dedi”

Bu kıssa üzerine insanlar yine:

— Subhânallah! Kelâm edip söz söyleyen bir kurt! dediler. Rasûlullah:

— “Ben kurdun böyle söylediğine inanıyorum, Ebû Bekr ile Umer de inanıyorlar” buyurdu.

Hâlbuki Ebû Bekr’le Umer orada değillerdi

Buhârî dedi ki: Ve bize Alî tahdîs etti: Bize SufyâivMıs’ar’dan; o da Sa’d ibn İbrahim’den; o da Ebû Seleme’den; o da Ebû Hurey-re’den; o da Peygamber’den bunun benzerini tahdîs etti.

(KİTABU’L ENBİYA – BUHARİ – 138. HADİS)