وَاِذْ اَخَذْنَا مٖيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَؕ خُذُوا مَٓا اٰتَيْنَاكُمْ بِقُوَّةٍ وَاسْمَعُواؕ قَالُوا سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَاُشْرِبُوا فٖي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْؕ قُلْ بِئْسَمَا يَأْمُرُكُمْ بِهٖٓ اٖيمَانُكُمْ اِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنٖينَ

GÜNÜN HADİSİ

4-...Bize Şu’be, Muhammed ibn Ziyâd’dan tahdîs etti ki, Ebû Hureyre (R) Peygamber (S) şöyle buyurdu; yâhud da Ebû’l-Kaasım (S) şöyle buyurdu, demiştir:

— Eğer Ensâr bir dere yoluna yâhud bir dağ yoluna girselerdi, muhakkak ben Ensâr’la beraber onların vadisinin içine girerdim. Eğer hicret (dînî bir emir ve ibâdet) olmasaydı, ben muhakkak Ensâr’dan bir kişi olurdum”.

Hadîsin sonunda râvî Ebû Hureyre: Rasûlullah bu sözüyle hak­sızlık etmemiştir. Babam anam O’na feda olsun! Çünkü Ensâr, Ra-sûlullah’ı barındırdılar ve O’na yardım ettiler, demiş yâhud başka bir kelime daha söylemiştir [7].

2- Peygamber(S)’İn Muhâcirlerte Ensâr Arasında Kardeşlik Kurması Babı

( KİTABU MENAKIBİ’L-ENSAR – BUHARİ – 4. HADİS)