وَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللّٰهِ اَنْ يُذْكَرَ فٖيهَا اسْمُهُ وَسَعٰى فٖي خَرَابِهَاؕ اُو۬لٰٓئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ اَنْ يَدْخُلُوهَٓا اِلَّا خَٓائِفٖينَؕ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الْاٰخِرَةِ عَذَابٌ عَظٖيمٌ

GÜNÜN HADİSİ

25-…. Ben İkrime’den işittim, şöyle diyordu: Ben tbn Abbâs(R)’tan işittim, şöyle diyordu: Rasülullah (S- ölüm hastalığında) üzerinde bir örtü ile ve örtüyü iki omuzu üzerine kıvırarak, başına da siyah bir kumaş parçası çatmış olduğu hâlde mescide çıktı ve ni­hayet minberin üzerine oturdu. Akabinde Allah’a hamd ve sena etti. Sonra “Amma ba’du” diye başladığı hutbesini şöyle sürdürdü: “Ey insanlar! Hiç şübhesiz müslümânlar çoğalıyor, fakat Ensâr (günden güne) azalıyor. Hattâ onlar yemek içinde tuz mesabesinde (azal­mış) olurlar. Şu hâlde (ey Muhacirler!) sizden her kim -bir kimseye zarar verebilecek yâhud yaran dokunacak- bir iş başına geçerse, En-sâr’ın iyilerinin iyiliklerini kabul etsin, kötülerinin kusurlarından vaz­geçsin! ”

( KİTABU MENAKIBİ’L-ENSAR – BUHARİ – 25. HADİS)