وَاِذَا قٖيلَ لَهُ اتَّقِ اللّٰهَ اَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْاِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُؕ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ

GÜNÜN HADİSİ

114-…Âişe (R) şöyle demiştir: Ben altı yaşımda bir kız iken Peygamber (S.A.V) beni nikâh akdiyle zevceliğe almıştı. (Üç sene sonra) biz Medine’ye hicret ettik. Haris ibn Hazrec oğulları’nın menziline indik. Müteakiben ben sıtmaya tutuldum. Bu hastalıktan dolayı sa­çım döküldü. (İyileştikten sonra) saçım yine gür leşti ve omuzlarıma kadar uzadı. Bir defasında ben arkadaşlarımla beraber salıncakta oy­narken annem Ümmü Rûmân bana doğru geldi de, beni çağırdı. Ben de annemin yanına geldim. Bana ne yapmak istediğini bilmiyordum. Annem elimi tuttu. Tâ evin kapısı önünde beni durdurdu. Ben de yor­gunluktan kaba kaba soluyordum. Nihayet soluğum biraz yatıştı. Son­ra annem biraz su aldı..Onunla yüzümü, başımı sıvazladı. Sonra beni eve koydu. Evde Ensâr’dan birtakım kadınlar hazır bulunuyorlardı. Bunlar bana:

— Hayır ve bereket üzere geldin, hayırlı kısmete geldin, dediler.

Annem beni bu kadınlara teslim etti. Bunlar da benim kılığımı kıyafetimi düzelttiler ve Rasûlullah’a teslim ettiler. Beni hiçbirşey sık­madı, ancak Rasûlullah’ı habersiz görünce sıkıldım. Ensâr kadınları beni Rasûlullah’a teslîm ettiklerinde, ben dokuz yaşında bir kız­dım

( KİTABU MENAKIBİ’L-ENSAR – BUHARİ – 114. HADİS)