اَلَمْ تَرَ اِلَى الَّذٖينَ اُو۫تُوا نَصٖيباً مِنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَيَقُولُونَ لِلَّذٖينَ كَفَرُوا هٰٓؤُ۬لَٓاءِ اَهْدٰى مِنَ الَّذٖينَ اٰمَنُوا سَبٖيلاً

“Kendilerine kitaptan nasip verilenleri görmedin mi? Putlara ve bâtıla iman ediyorlar, sonra da kâfirler için “Bunlar Allah’a iman edenlerden daha doğru yoldadır” diyorlar.”

(NİSA 51.AYET)

GÜNÜN HADİSİ

16-“Ebû Hureyre (R.A) şöyle demiştir: Rasûlullah (S.A.V) vefat ettiği ve ondan sonra Ebû Bekr(r.a) halîfe yapıldığı, Arab kabileler inden tekrar kâfir olanlar küfürlerine döndükleri zaman (Ebû Bekr(r.a) onlarla harb etmek istediğinde)Ömer(r.a)

, Ebû Bekr(r.a)’e:

— Sen bu insanlara karşı nasıl harb açarsın? Rasûlullah (S.A.V): ‘ ‘Ben, insanlar Lâ İlahe İllAllah diyene kadar şirk ehli olanlarla harb etmeye emredildim. Her kim bu Lâ ilahe illAllah şehâdet kelimesini söylerse, benden malını ve canını muhafaza etmiş olur, ancak (ha­ram kılınmış bir nefsi öldürmek yâhud farzlardan birini inkâr etmek gibi) İslâm hakkının gerekli kıldığı ceza müstesnadır. (Gizli küfür ve masiyetinin) hesabı Allah’a âiddir” buyurdu! demişti.

Ebû Bekr(r.a) de Ömer(r.a)’e:

— Vallahi her kim namazla zekât arasını ayırırsa, ben muhak­kak bu zümre ile harb ederim. Çünkü zekât mâlî bir haktır. Allah’a yemîn ederim ki, bunlar Rasûlullah’a ödemekte oldukları bir ipi (yani az olsa bile meydana gelen zekât hakkım) benden men’ ederlerse, onun men’ edilmesi üzerine ben muhakkak onlarla harb ederim! dedi.

Bunun üzerine Ömer(r.a):

— Vallahi gördüm ki, dînden dönenlerin katli hakkındaki Ebû Bekr’in bu hükmü, Allah’ın Ebû Bekr(r.a)’in gönlünde yarattığı genişli­ğin eseridir. Bu sayede (getirdiği delilden dolayı) onlarla harb etme­nin hakk olduğunu öğrendim, dedi (ve Ebû Bekr(r.a)’in kararını doğru­ladı).

Yahya ibn Bukeyr ile (Leys’in kâtibi olan) Abdullah ibn Salih, İmâm el-Leys’den “Anâkan( = Bir dişi oğlağı)” şeklinde söylemişler­dir ki, bu daha sahihtir.”

KİTÂBU’L-İTİSÂM Bİ’L-KİTÂBİ VE’S-SÜNNETİ

(Allah(C.C)’ın Kitâbı’na ve Peygamberin(S.A.V) Sünnetine Sımsıkı Yapışıp Tutunmak Kitabı)

-BUHARİ– 16. HADİS