TABERİ (RH.A)’NİN BAKIŞ AÇISIYLA AL-İ İMRAN SURESİ 51. AYET
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM
Hamd kendisinden başka ilah olmayan, mutlak manada tek güç ve kudret sahibi olan Allah(Celle Celaluhu)’a mahsustur. Salat ve selam tüm peygamberlerin ve onları takip eden tabilerinin üzerine olsun.
Şüphesiz ki Allah, benim de rabbim, sizin de rabbinizdir. O halde ona kulluk edin. İşte dosdoğru yol budur.
Diğer yaratıklar gibi ben de Allah’ın (c.c.) bir kuluyum. Ancak Allah bana Peygamberlik ve Peygamberliğimi doğrulayan mucizeler vermiştir. Allah benim de rabbim, sizin de rabbinizdir. O halele, yalnızca rabbiniz olan Allaha ibadet edin. Doğru yol işte budur. Bu, kendisinde eğrilik bulunmayan sağlam bir yoldur.
Taberi diyor ki: “Her ne kadar bu ayet-i kerime, Hz. İsa’dan bir haber nakletmekte ise de aslında bu, Hz. Muhammed’le (sav) tartışmaya girişen Hristiyan Necran heyetine karşı Resulullah’a (sav) bir delildir. Zira onlar, Hz. İsa hakkında, onu uluhiyet mertebesine ulaştıracak çeşitli iddialarda bulunmuşlar, âyet-i kerime de onların bu iddialarını çürütmüş, Hz. İsa’nın, Allah’ı (c.c.) Rab kabul ettiğini bildirmiştir.