TABERİ (RH.A)’NİN BAKIŞ AÇISIYLA ARAF SURESİ 158. VE 160. AYETLER

158- Ey Muhammed de ki: “Ey insanlar, şüphesiz ki ben, göklerin ve yerin hükümranı, kendisinden başka hiçbir ilah bulunmayan, hayat veren ve öldüren Allah’ın, hepinize gönerdiği bir elçiyim. O halde Allah’a iman edin. Allah’a ve sözlerine iman eden, okuyup yazması olmayan, Allah’ın el­çisi Peygambere de . Ona uyun ki doğru yola eresiniz.

Ey Muhammed, insanlara de ki: “Ben, benden önceki Peygamberler gibi insanların sadece bir kısmına değü sizin hepinize gönderilen bir Peygambe-rim.Beni gönderen, göklerin ve yerin ve her ikisinde bulunan şeylerin hüküm­ranlığını elinde bulunduran, kendisinden başka hiçbir ilah bulunmayan, varlıkla­ra hayat veren ve öldüren Allah’tır. O halde Allah’ın birliğini ve okur zayar ol­mayan Peygamberinin elçiliğini tasdik edin. O Peygamber de Allah’a iman eder ve onun âyetlerini tasdik eder. Sizler o Peygamber’in yolunu tutun ki hidayete enniş olsanız. ^[1][208]

159- Musa’nın kavmi arasında, hak ile doğru yolu gösteren ve hak ile adaleti sağlayan bir topuluk ta vardı.

Allah Teâlâ, İsrailoğull arının kıssası arasında, Resulullah (s.a.v.)’e bü­tün insanlara Peygamber olarak gönderildiğini ilan etmesini emrettikten sonra, tekrar, İsrailoğullannın durumuna işaretle buyuruyor ki:

Musa’nın kavmi arasında insanları doğru yola davet eden ve adaletten ay­rılmayan bir gurup ta vardı.

Bu âyette zikredilen ve İsrailoğullanndan bir topluluk oldukları beyan edilen insanların kimler oldukları hususunda farklı görüşler zikredilmiştir.

Süddi bunlar hakkında şöyle demiştir. “Bu kavim, sizinle onlar arasında bal’dan bir nehir bulunan bir kavimdir.” Başka bir rivayette “KunTdan bir ne­hir.” şeklindedir.

İbn-i Cüreyc ise bunların hakkında şunları söylemiştir: “On iki toruna ay­rılan tsrailoğullan Peygamberlerini öldürüp inkâra düşünce, içlerinden, bir toru­na mensup olanlar, bunların yaptıklarından uzak kalmışlar onlara nza gösterme­mişler ve Allah’tan, kendilerini bunlardan, ayırmasını istemişlerdir. Bunun üze­rine Allah onlara, yerin altından bir tünel açmış, onlar oradan yürüyüp, çin top­raklarının arkasında bir yere çıkmışlardır. Onlar orada, bizim kıblemize yönelip müslüman olarak yaşamaktadırlar.

Abdullah b. Abbas, şu âyet-i kerimeenin onlara işaret ettiğini söylemiştir. “Bundan sonra İsrailoğullanna şöyle dedik: “Buraya siz yerleşin. Âhiret vaadi (İsa) gelince sizleri bir araya toplanz. ^[2][209]

160- Biz, İsrailoğullarım, her biri bir ümmet plan on iki kabileye ayırdık. Ve Musa’ya, kavmi su istediğinde: Âsânı taşa vur.” diye vahyettik.

Vuruncu taştan oniki pınar birden akmaya başladı. Herkes su İçeceği yeri öğrendi. Onlara bulutu gölgelik yaptık. Üzerlerine kudret helvacıyla bıldır­cın eti indirdik. Ve onlara: “Sizi rızıkladırdığımız temiz şeylerden yeyin.” dedik. Fakat onlar, nankörlük ederek bize zulmetmediler. Bilakis kendi ne­fislerine zultmetmiş oldular.

İsrailoğullan, dinleri hususunda ihtilafa düştükleri için onları oniki guru­ba bölüp oniki ümmet yaptık. Onlar, TİH çölünde iken Musa’dan su istedikleri zaman biz ona, asasını taşa vurmasını emrettik. O da vurdu ve taştan oniki pınar fışkırch. Kabilelerden herbiri su içeceği pınarı öğrendi. Ayrıca biz onları güne­şin sıcağından kendilerini koruyacak bulutların altında gölgelendirdik. Ve onla­ra, yiyecek olark kudret helvası ve bıldırcın eti indirdik. Ve onlara: “Size verdi­ğimiz nziklann helal ve temizlerinden yeyin.” dedik. Fakat onlar bu nzıklardan hoşlanmadılar. Aynı şeyleri yemekten usandıklarını söylediler ve: “Biz, bir tek yenekle yetinemeyiz.” dediler. Daha basit şeyleri daha güzel şeylere tercih etti­ler. Böylece biz onlara zulmetmedik, onlar böyle bir istekte bulunmakla kendi kendilerine zulmettiler. ^[3][210]