TABERİ (RH.A)’NİN BAKIŞ AÇISIYLA ARAF SURESİ 76. VE 80. AYETLER

76- O büyüklük taslayanlar ise: “Şüphesiz sizin iman ettiğinizi biz inkâr ediyoruz, dediler.

Kendi güçlerine, mal ve servetlerine güvenen o mütekebbir kavim, cahil­ce ifadelerle Salih aleyhisselam’a karşı çıkıp onun tebliğ ve tekliflerine karşı “Senin iman ettiğini biz inkâr ediyoruz.” dediler. Halbuki onların, fani olan bu dünya varlıkları, kendilerinin felaketine sebep olacaktı da bunun farkında değil­lerdi. ^[1][112]

77- Deveyi kestiler ve böylece rablerinin emrine isyan ettiler. Ve de­diler ki: “Ey Salih, eğer gerçekten Peygamberlerdenscn bizi tehdit etmekte olduğun azabı bizlere getir.”

Kavmi, Salih’in tenbih ve ikazlarına rağmen deveyi kestiler ve gayet şı­marık ve münkir bir eda ile ona-meydan okuyarak: “Eğer sen, gerçekten Pey-gambersen, tehdit ettiğin, geleceğini haber verdiğin azabı bize getir de görelim. “Artık lâyık oldukları acıklı azabın başlarına gelmesi pek yakındı. ^[2][113]

78- Bunun üzerine onları şiddetli bir sarsınıt yakalayıverdi de, evle­rinde dizüstü kapanıp kaldılar.

Semud kavmi Salih Peygamberin davetine uymadı ve onun ikazını dinle­meyerek, bir mucize olarak Allah tarafından gönderilen deveyi kestiler, İşte bu­nun üzerine onları şiddetli bir sarsıntı yakaladı. Gökten de pük müthiş bir çığlık kopup geldi. Bu sarsıntı ve çığlığın dehşetinden kalbleri parçalanarak helak olup gittiler. Gelen facianın şiddetinden hiçbir tarafa kıpırdayamadan oldukları yerde dizüstü yığılıp kaldılar.

Rivayete göre onlar deveyi çarşamba günü kesmişler bu azapta ta k en-dilerine Cumartesi günü gelmişti. Hz. Salih, gelecek olan bu felaketi bildiği için yüz yirmi kadar müminle beraber o memleleti terketmişti. Oradan uzaklaştıktan sonra uzaktan bir dumanın, kavminin üzerine çöktüğünü görmüş ve onlann he­lak olduklarını anlamıştı. ^[3][114]

79- Salih onlardan yüzçcvirdi ve şöyle dedi: “Ey kavmim, ben, rabbi-jnin vahyini size tebliğ ettim. Ve size nasihat ettim. Fakat siz, nasihat eden­leri sevmezsiniz.”

Salihin kavmi Semud, deveyi kesip azabın kendilerine derhal gelmesini isteyince Salih, onlann arasından çıkıp gitmiştir. Çünkü Allah ona, üç gün içeri­sinde kavmini helak edeceğini bildirmiştir. Salih aralarından ayrılmadan önce onlara “Rabbimin size ulaştırmamı emrettiği emir ve yasaklarını size ilettim. İnkarcılığınıza ve putlara tapmaya devam etmeniz halinde, azabına uğratacağına dair sizlere nasihat ettim. Fakat sizler, Allah hakkında size nasihat edenleri ve şehvani arzulanmza uymamanızı söyleyenleri sevmezsiniz^[4][115]

80- Lut’u da kavmine Peygamber olarak gönderdik. Onlara şöyle de­di: “Sizden önce âlemlerden hiçbirinin yapmadığı hayasızlığı mı yapıyorsu­nuz?

Biz, Lut’u da kavmine peygamber olarak gönderdik. O, Sudan şehrinde yaşayan kavmine dedi ki: “Kadınları bırakıp ta kadınlara yaklaşma hayasızlığını mı yapıyorsunuz? Sizden Önce bu hayasızlığı, âlemlerden hiçbir kimse yapma­mıştır.

Allah Teâlâ Lût aleyhisselam’ı da kendi kavmine Peygamber olarak göndermiştir. Lût, Hz. İbrahimin kardeşinin oğludur. Hz. İbrahim”e iman etmiş ve onunla beraber Şam topraklarına hicret etmiştir. Sonra Allah Teâla onu, So-dom halkına ve çevresine Peygamber olarak göndermiştir. Lût, kavmini, Allah’a iman etmeye davet etmiş, onlara iyiliği emredip kötülükten alıkoymak için gay­ret göstermiş ve onlan insanlık tarihinde ilk defa icat ettikleri, erkeklere yaklaş­ma hayasızlığından uzaklaştırmaya çalışmıştır. Fakat onlar bu çirkin ahlakların­da ısrar etmişler kendilerini ayıplayan Lût ile alay ederek oradan sürgün edilme­sine karar vermişler, bunun üzerine Allah onların üzerine ateşten taşlar yağdıra­rak, Lût’a iman edenlerin dışında hepsini helak etmiştir. ^[5][116]