BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM
SABIR VE ŞÜKÜR DENGESİ
Hamd, her şeyi yoktan var eden, rahmet ve hikmeti sonsuz olan Allah’a mahsustur. O, kâinatın yaratıcısı ve her şeyin sahibidir. Gönüller yalnızca O’nun zikriyle huzur bulur, kalpler yalnızca O’nun nuruyla aydınlanır.
İnsanoğlunun hayatı, daima iki hâl arasında döner: nimet ve imtihan. Bazen Rabbimiz nimet verir, bazen musibet gönderir. Her iki durumda da kulun vazifesi, Allah’a yönelmek ve kulluğunu unutmamaktır. İşte bu noktada sabır ve şükür dengesinin önemi ortaya çıkar.
Kur’an’da Rabbimiz şöyle buyurur:
“Eğer şükrederseniz, size nimetimi artırırım; eğer nankörlük ederseniz, bilin ki azabım çok şiddetlidir.” (İbrahim, 7)
Demek ki nimet karşısında şükür, o nimetin bereketini artıran bir anahtardır.
Öte yandan musibet ve sıkıntılar karşısında ise sabır, kulun imtihanını kazanmasının yoludur. Allah Teâlâ buyurur:
“Sabredenlere mükâfatları hesapsızca verilecektir.” (Zümer, 10)
Peygamber Efendimiz ﷺ bu dengeyi tek bir hadiste özetlemiştir:
“Müminin işi ne hoştur! Her hâli onun için hayırlıdır. Bu özellik yalnız mümine mahsustur: Başına sevineceği bir şey gelirse şükreder, bu onun için hayır olur; başına bir sıkıntı gelirse sabreder, bu da onun için hayır olur.” (Müslim, Zühd, 64)
- Sabır, sıkıntılara boyun eğmek değil, Allah’a güvenip dayanmak, O’nun takdirinde hayır aramaktır. İbn Abbas (r.a.) şöyle der: “Sabır, imanın yarısıdır; şükür ise diğer yarısıdır.”
- Şükür ise sadece dil ile “Elhamdülillah” demek değil, nimeti Allah’ın istediği şekilde kullanmaktır. İmam Gazâlî’nin ifadesiyle: “Şükür, nimeti vereni bilmek, nimeti O’ndan bilmek ve nimeti O’nun yolunda kullanmaktır.”
Hayat, işte bu iki kanatla dengede kalır. Sadece sabır kanadıyla uçmaya kalkarsak nimeti unuturuz; sadece şükür kanadıyla uçmaya kalkarsak imtihanı göremeyiz. Mümin, her durumda Rabbine yönelerek hem sabır hem de şükür kanadıyla ahiret yolculuğunu tamamlar.
Rabbimiz buyurur:
“Evet, andolsun ki sizi biraz korku, açlık, mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltme ile imtihan edeceğiz. Sabredenleri müjdele!” (Bakara, 155)
O hâlde kul, nimet geldiğinde “Elhamdülillah” der, musibet geldiğinde “İnnâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn” diyerek Allah’a sığınır. Böylece her hâli hayır olur.
Ey insan! Unutma ki sabır, seni imtihanın ağırlığında ayakta tutar; şükür ise nimetin bereketini artırır. Her iki hâlde de Allah’a yönelmek, kulluğun özüdür.
Allah’ım, bize her hâlde sana yönelmeyi, sıkıntıda sabredenlerden, nimette şükredenlerden olmayı nasip eyle. Âmin.
Yorumlar