EY MÜSLÜMAN!, İLMİN HAKKINI VER!

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

EY MÜSLÜMAN!, İLMİN HAKKINI VER!

Hamd Alemlerin Rabbi olan Allah azze ve celle’ye mahsustur. Salat ve selam O’nun habibi müminlerin örneği ve önderi, yaşayan Kur’an kendisine uyulmadığı sürece kurtuluşun mümkün olmadığı son Peygamber Hz.Muhammed (s.a.v)’e O’nun ehli beytine, sahabesine ve bütün müminlerin üzerine olsun…

Allah sana (yazıyı okuyan kişiye;)) taat ve ibadetle dolu uzun ömürler versin. Seni, sevdiği kullarının yolundan ayırmasın.

Bilesin ki bütün nasihatler, Hz. Peygamber’in (sav) nübüvvet pınarından fışkırmıştır. Eğer bu pınardan bir nasihat ulaşmışsa sana benim nasihat ve tavsiyelerime neden ihtiyaç duyasın? Yok, bu pınardan hiçbir şey ulaşmamışsa bunca zaman ne öğrendin?

Hz. Muhammed (sav) bir hadisinde, “Kişinin malayani işlerle meşgul olması, Allah’ın o kişiden yüz çevirdiğinin bir işaretidir.”(1)

 buyurarak ümmetine dinî ve dünyevî hiçbir fayda sağlamayan gereksiz söz ve davranışlarda bulunmaktan sakınmasını tavsiye eder.

Bir başka hadisinde ise “Kişinin ömrünün bir saatini bile yaratılış amacının dışında harcaması, uzun süre pişmanlık çekmesine yeter sebeptir.”(2) buyurur.

“Kırkını aşıp da iyilikleri kötülüklerine ağır basmayanlar, ateşe hazırlansınlar.”(3)

Nasihat etmek, birilerine iyiliği ve erdemli olmayı salık vermek kolaydır, asıl mesele nasihat almaktır. Zira nasihat, keyfi arzularına uyup zevkine düşkün olanların tadını kaçırır. Haram ve yasaklar, insanın gönlüne hoş gelir. Özellikle dünyevî makam ve çıkar temin etmek, saygınlık kazanmak amacıyla ilim öğrenen kimseler üzerinde nasihatin hiçbir etkisi olmaz. Böylesi kimseler ilmi, sırf bir araç kabul ederler ve tek başına onları kurtuluşa erdireceğini düşünürler. Bilgiyi harekete dönüştürmek gibi bir kaygı taşımazlar. Filozoflara göre bu böyledir.

SubhanAllah! Bu nasıl doğru olabilir? Amel edilmeyen, başka bir ifadeyle, uygulamaya konulmayan öğrenilmiş bir bilginin ahirette kişinin aleyhine delil teşkil edeceğinden haberleri yok. Nitekim Hz. Muhammed aleyhissalâtu vesselâm, “Kıyamet günü en ağır şekilde azap görecek kişi, Allah’ın ilmiyle kendisini faydalandırmadığı âlimdir.”(4) buyuruyor.

Yine rivayete göre birisi, Cüneyd-i Bağdâdî’yi rüyasında görür. “Ne haber ey Ebü’l-Kasım?” diye sorar. Cüneyd-i Bağdâdî, “Onca zâhirî ve bâtınî ilimler, hepsi yok oldu gitti. Gecenin ortasında kıldığım birkaç rekât namaz dışında hiçbir şeyin faydasını görmedim.”(5) cevabını verir.

Kim bilir kaç geceyi ilim için kitap başında geçirerek ihya ettin, kendini uykudan mahrum ettin, nice fedakârlıklarda bulundun… Eğer ilim yolunda harcadığın bunca çaba dünyevî menfaat ve çıkar temin etmek, itibar ve makam sahibi olmak ve de akranlarına ve emsallerine karşı övünmek içinse vay hâline!

Yok, bu çaba ve fedakârlıklarla amacın Hz. Peygamber aleyhissalâtu vesselâmın şeriatını, yani İslam’a ait dinî, ahlaki ve hukuki hükümleri ihya etmek, ahlâkı tezkiye ve terbiye etmek, nefsi emmâreyi başka bir söyleyişle insanı kötülüğe sevk eden kötü huyların ve süfli arzuların kaynağını kırmak ise ne mutlu sana!

Dilediğin gibi yaşa, günün birinde toprak olacaksın.

Dilediğini sev, bir gün ayrı kalacaksın.

Dilediğini yap, gün gelecek karşılığını bulacaksın…

Selam ve dua ile..

….Velhamdulillahirabbilalemin….

(1):Dârekutnî, el-Mü’telef ve’l-muhtelif, 3/1691; Ebu Nuaym el-İsfahânî, Hilyetü’l-Evliyâ, 10/134.

(2):Dîneverî, Kitâbü’l-Mücâlese ve Cevâhirü’l-İlm, s. 1840; İbn Asâkir, Târîhu Dımaşk, 12/134.

(3): Deylemî, Firdevsü’l-Ahbâr, s. 5544.

(4)Dîneverî, Kitâbü’l-Mücâlese ve Cevâhirü’l-İlm, 80;

Beyhakî, Şuabü’l-Îmân, 1642; İbn Asâkir, Târîhu Dımaşk, 56/307.

(5)Beyhakî, Şuabü’l-Îmân, 3256; Hatîb el-Bağdâdî, Târîhu Bağdâd, 7/256; Ebu Nuaym el-İsfahânî, Hilyetü’l-Evliyâ, 10/257.